κείμενο – φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος
Το Tai Rubber είναι μια τεχνική ψαρέματος με τεχνητό δόλωμα που αποτελείται απο μια τρέσα σιλικόνης φωσφορούχα ή μη, αρματωμένη με 2 αγκίστρια και μια μολυβοκεφαλή για tai rubber, η οποία κατεβάζει την τρέσα στο βυθό. Για το κατέβασμα χρησιμοποιούμε κατάλληλο καλάμι και μηχανισμό που εξηγούμε παρακάτω.
To ψάρεμα με tai rubber γίνεται χωρίς δολωμένα αγκιστριά, διότι πολύ απλά δόλωμα είναι η ίδια η τρέσα. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως έχουμε δει ότι δολώνοντας το 1 αγκίστρι με μια λωρίδα καλαμαριού, ή με βιοδιασπώμενο δόλωμα, τα αποτελέσματα είναι ακόμη καλύτερα.
Η τεχνική και ο εξοπλισμός.
Πρόκειται για τεχνική που απευθύνεται στα περισσότερα ψάρια, Φαγκριά, Τσαούσια, Λυθρίνια, Σκαθάρια, Συναγρίδες κλπ. Ο εξοπλισμός μας πρέπει να είναι ελαφρύς και πολύ εύκολος στη χρήση. Μπορούμε να ψαρέψουμε σε πολλά και διάφορα βάθη, από 20 έως και 120 μέτρα εξαρτάται το σημάδι που θα ψάξουμε τα ψάρια με το βυθόμετρό μας.
Με tai rubber μπορούμε να ψαρέψουμε με καιρό αλλά και με ελαφρύ αεράκι. Δεν χρειάζεται η βάρκα να είναι σταθερή, καθώς η μολυβοκεφαλή με την τρέσα ψαρεύει και δουλεύει καθώς μας παρασύρει ο καιρός. Βασική προϋπόθεση όμως για επιτυχημένο ψάρεμα με tai rubber είναι ο σωστός εξοπλισμός που είναι ελαφρύς, για να είναι διαχειρίσιμος.
Το καλάμι.
Το καλάμι θα πρέπει να είναι κατασκευασμένο ειδικά για την τεχνική του Tai Rubber, από καρμπόν, λεπτό, ελαφρύ με πολύ ευαίσθητη μύτη, εύκαμπτο με δυνατό κορμό και πολλούς οδηγούς για να μπορεί να υποστηρίξει το λεπτό νήμα που θα ψαρέψουμε. Οι κορυφές αυτών των καλαμιών συνηθίζεται να είναι γεμάτες μικρούς οδηγούς δαχτυλίδια, ώστε να μας δίνει την πληροφορία στο χέρι μας ακόμα και στα πιο ευαίσθητα και απαλά τσιμπήματα που γίνονται από τα ψάρια πάνω στην τρέσα.
Η βάση του μηχανισμού συνήθως έχει από το κάτω μέρος του καλαμιού μία “σκανδάλη” η οποία μας βοηθάει να πιάνουμε καλά στο χέρι μας το καλάμι και τον μηχανισμό μαζί. Με αυτόν τον τρόπο ζυγίζει σωστά χέρι, καλάμι, μηχανισμός και κίνηση πάνω – κάτω του χεριού μας, ώστε το ψάρεμα γίνεται χωρίς να κουράζονται οι τένοντες και οι μύες του χεριού μας.
Ο μηχανισμός.
Ο μηχανισμός είναι κατηγορίας Bait Casting, καλής ποιότητας, στιβαρός, γιατί ουσιαστικά είναι ο βασικός “υπεύθυνος” που θα καταφέρει να μας φέρει το ψάρι στη βάρκα! Θα πρέπει να είναι γρήγορος στην περιστροφή του και να διαθέτει έναν κατανεμητή που μας βοηθάει να στρώνει το λεπτό νήμα σωστά . Τα φρένα του συνήθως είναι με αστέρα (Star Drag) που μας δίνει ένα προοδευτικό φρενάρισμα στην μάχη με ένα καλό ψάρι.
Ο εξοπλισμός μας γενικά είναι “light” ενώ προσωπικά κάνω προρύθμιση στα φρένα του στο 1,5 κιλό. Έτσι το ψάρι να παίρνει φρένα μετά από τάση 1,5 κιλού, ενώ πριν από αυτή υπεύθυνη η ευλυγισία του καλαμιού, ετσι κουράζεται το ψάρι κι έρχεται εύκολα στη βάρκα. Αν και οι εξοπλισμοί και τα φρένα θεωρούνται light, έχουμε πάρει ψάρια 4 και 5 κιλά.
Στο πλάι του μηχανισμού υπάρχει ρύθμιση μαγνητικών φρένων η οποία μας βοηθάει στην απελευθέρωση της μπάλας με την τρέσα όταν κατευθύνονται προς τον βυθό, ώστε να ελέγχεται η ανεξέλεγκτη περιστροφή της μπομπίνας και το γρηγορότερο απ οτι χρειάζεται ξετύλιγμα του νηματος, έτσι δεν μπερδεύεται. Αν ο μηχανισμός δεν έχει μαγνητικά φρένα μπορούμε να ελέγξουμε το ξετύλιγμα ακουμπώντας ελαφρά με τον αντίχειρα την μπομπίνα καθώς περιστρέφεται.
Το νημα.
Το νήμα που χρησιμοποιούμε πρέπει να είναι οκτάκλωνο λεπτό, δυνατό και το βασικότερο με σωστή διάμετρο. Μπορούμε να ψαρέψουμε νήμα από pe 08-015 χιλιοστά έως pe1,5-0,20 χιλιοστά. Το οκτάκλωνο νήμα μας βοηθάει όχι μόνο στο ότι είναι ανθεκτικότερο στις τριβές στην επαφή του με κάποιο βράχο, αλλά το βασικότερο είναι οτι λόγω της πολύ μαλακής υφής του, ρολάρει στους οδηγούς του καλαμιού πολύ εύκολα και στέλνει στον βυθό γρήγορα τη μολυβοκεφαλή με την τρέσα, που σημειωτέον είναι της τάξεως των 40 έως 150, αλλά και 250 ή 300 γραμμαρίων για πολύ βαθιά νερά.
Τους μηχανισμούς γεμίζουμε με 200 έως 300 μέτρα νήμα, γιατί το ψάρεμά μας μπορεί να είναι από 30 μέχρι και 120 μέτρα. Όσο αφορά την διάμετρο νήματος που θα τυλίξουμε στον μηχανισμό έχει να κάνει και με το βάρος της μολυβοκεφαλής που θα χρησιμοποιήσουμε. Χοντρή διάμετρος νήματος, βαριές μολυβοκεφαλές ώστε να μπορούν να κατέβουν σε βαθύ βυθό. Η λεπτή βέβαια διάμετρος νήματος μας επιτρέπει να ψαρέψουμε σε όλα τα βάθη και με διάφορα γραμμάρια, γι αυτό προσωπικά επιλέγω λεπτά εργαλεία. Οι μολυβοκεφαλές μπορούν να κατέβουν ευκολότερα στο βυθό με λεπτότερο νήμα γιατί παρασύρεται λιγότερο από τα ρεύματα μέσα στην θάλασσα.
Οι μολυβοκεφαλές και παράμαλλα.
Οι μολυβοκεφαλές ξεκινάνε από 40 – 50 γραμμάρια και φτάνουν μέχρι 120 -150 αλλά και βαρύτερες 250 ή και 300, ενώ υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε σχήματα και σε χρωματισμούς. Μπορούμε να αγοράσουμε μολυβοκεφαλή μαζί με τρέσα, ή τρέσες και μολυβοκεφαλές ξεχωριστά και να τις συνδυάσουμε.
Τα παράμαλλα που θα χρησιμοποιήσουμε πρέπει να είναι Fluorocarbon. Το Fluorocarbon είναι κατασκευασμένο από πολλές καρμπονικές ίνες και αυτό το κάνει πολύ πιο ανθεκτικό στην τριβή του με τα βράχια ή στην επαφή του με τα δόντια του ψαριού. Η συνιστώμενη διάμετρος είναι από 0,18 χιλιοστά έως 0,30 ή και 0,35. Χοντρότερα παράμαλλα 0,40 ή 0,50 χιλιοστά χρησιμοποιούμε στα βαθιά νερά με βαριές μολυβοκεφαλές για αρκετά μεγάλα ψάρια.
Στο συγκεκριμένο ψάρεμα ψαρέψαμε με νήμα pe 1,5 με αόρατο παράμαλλο 3 οργιές 50 χιλιοστά, μολυβοκεφαλή 100 γραμμάρια στα 70 μέτρα, με καλάμι 1,90 που διαχειρίζεται μολυβοκεφαλές από 60 έως 150 γραμμάρια.
Η Τεχνική.
Βασική προϋπόθεση η μολυβοκεφαλή που θα χρησιμοποιήσουμε, να είναι ανάμεσα στα γραμμάρια που αναγράφονται επάνω στα χαρακρηριστικά του καλαμιού κι αυτό γιατί αν είναι ελαφρύτερη ή βαρύτερη, δεν θα κινηθεί σωστά κατά την άνοδο και την κάθοδο της, όποτε δεν κινείται σωστά.
Ξεκινώντας να ψαρεύουμε με tai rubber, απελευθερώνουμε το νήμα από τον μηχανισμό, ρίχνουμε τη μολυβοκεφαλή και την τρέσα ελεύθερα πλέον προς τον βυθό και περιμένουμε να πατώσει. Μόλις πατώσει παίρνουμε μια δύο καλαμιές και αρχίζουμε να ανεβάζουμε κάνοντας μικρές κινήσεις πάνω – κάτω ώστε ανεβάζοντας να δουλεύει η μολυβοκεφαλή με την τρέσα, για το οποίο είναι υπεύθυνη φυσικά και η πολύ λεπτή μύτη του καλαμιού. Συνήθως στα τελευταία 2 – 3 μέτρα του κατεβάσματος ή έως τα 10 μέτρα του ανεβάσματος, παίρνουμε ψάρι. Προσοχή! Μόλις νοιώσουμε τσίμπημα ΔΕΝ καρφώνουμε, μόνο συνεχίζουμε να τυλίγουμε, τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει το καλάμι και τα φρένα του μηχανισμού που έχουμε ρυθμίσει όπως περιγράψαμε παραπάνω.
Στο συγκεκριμένο ψάρεμα δολώσαμε στο ένα αγκίστρι της τρέσας μια πολύ μικρή σουπιά που έτυχε να πιάσει ένας φίλος μας στο λιμάνι. Η δελεαστική αυτή μπουκιά άρεσε στον Τσαούση της φωτογραφίας που ο φίλος μου ο Χρήστος έφερε στη βάρκα του.