Κείμενο- φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος
Ποτέ δεν ξέρεις τι δώρο αποφασίζει να σου προσφέρει η θάλασσα στο ψάρεμα. Και το λέω αυτό γιατί όταν ξεκινούμε προετοιμασμένοι ψυχολογικά και σίγουροι ότι θα πάρουμε καλά ψάρια, καποιες φορές “μας κάνει τη χάρη…
Στα σημάδια που ψαρεύουμε αυτή την εποχή μπορείς να συναντήσεις λογής – λογής ψάρια, από κεφαλάδες και σκορπίνες έως γόπες και σαβρίδια, είτε πατωτά, είτε στα μεσόνερα. Στις καλύτερες των περιπτώσεων φαγκρόπουλα και λυθρίνια, ενώ πρωί – πρωί ή κατά το σούρουπο παίρνουμε και κανένα καλό καλαμάρι… ευλογημένος τόπος…
Μια καλή τραγάνα στα 80 μέτρα βάθος είχαμε ανακαλύψει, όπου και ξαναβρεθήκαμε για να ψαρέψουμε.
Το GPS έδειχνε ότι από στιγμή σε στιγμή θα φτάναμε στον προορισμό μας, στο βυθόμετρο απεικονιζόταν η ξέρα που προαναφέραμε, όπου μας περίμεναν τα ψάρια.
Φτάσαμε! Βγάλαμε τα καλάμια, δολώσαμε, τα βαρίδια έπεσαν στη θάλασσα, τα ψάρια όμως δεν ήταν εκεί. Παίρναμε μια – δυο τσιμπιές «στη χάση και στη φέξη».
Μετά από αρκετή ώρα χαλάρωσα αρκετά, έκανα «βουτιά» στα σάντουιτς, ενώ η συναλιεύτριά μου ακάθεκτη συνέχισε να κρατά προσεκτικά την πετονιά.Κάποια στιγμή δοκιμάζοντας να τραβήξουμε επάνω, η αρματωσιά κόλλησε! Δεν ήταν όμως κόλλημα σε δίχτυ ή παραγάδι παρατημένο, γιατί έπειτα από λίγο το νήμα ερχόταν ευκολότερα, ώσπου ένα υπέροχο Χριστόψαρο έφτασε στην επιφάνεια ήρθε στην βάρκα και το βράδυ κατέληξε στην κατσαρόλα όπου έγινε μια νοστιμότατη ψαρόσουπα…
Δεν μείναμε όμως με ένα κομμάτι, αργότερα ήρθε και ένα δεύτερο μονόκιλο κι έτσι ολοκληρώθηκε ένα καλό ψάρεμα που στην αρχή φάνταζε στείρο.
Τα Εργαλεία
Όταν ψαρεύουμε στα βαθιά – από 90 μέτρα και πάνω – χρησιμοποιούμενε νήμα αλλά και πετονιά ογδοντάρα. που τυλίγουμε σε καρούλα αν είστε “αμετανόητοι της καθετής με το χέρι. Η αρματωσιά αποτελειται από 7 έως 10 αγκίστρια που φτιάχνουμε, ή αγοράζουμε από κατάστημα ειδών αλιείας, για ρεζέρβα.
Υπενθυμίζουμε ότι πριν τα δεσίματα των αγκιστριών περνάμε ψιλές χάντρες πράσινες φωσφωριζέ και κόκκινες, που προκαλούν τα ψάρια. Οι έτοιμες αρματωσιές πάντως που χρησιμοποιήσαμε δούλεψαν μια χαρά. Στο συγκεκριμένο ψάρεμα δέσαμε δυο αρματωσιές μεταξύ τους, για να μπορούμε να ψαρεύουμε με περισσότερα αγκίστρια, ενώ το βαρίδι που χρησιμοποιούμε ήταν 250 γραμμάρια, που κάποιες άλλες φορές το βάρος αυτό δεν είναι αρκετό για να πατώσει την αρματωσιά μας λόγω ισχυρών ρευμάτων.
Δολωμα
Για δόλωμα είχαμε προμηθευτεί γαρίδα. Αφαιρέσαμε το κεφάλι,και την κόψαμε προσεκτικά σε γενναία κομμάτια.
Βασική προϋπόθεση όταν υπάρχουν ρεύματα, είναι το ότι θα πρέπει να επιλέξουμε την πλευρά της ξέρας που τα κόβει, όπου άλλωστε μπορούν να σταθούν τα ψάρια για να φάνε.
Να προσθέσουμε και να διευκρινίσουμε ακόμη ότι πάνω από την αρματωσιά μας δένουμε και μια καλαμαριέρα για το καλαμάρι που θα επιτεθεί στην αρματωσιά μας, πράγμα που δεν έγινε αυτή τη φορά, έχει γίνει όμως σε άλλα ψαρέματα. Μην είμαστε και πλεονέκτες…
Το Χριστόψαρο
Χριστόψαρο ή Σονπιέρος ή Σερπιέρος είναι η κοινή ονομασία του ψαριού Ζεύς. (Zeus Faber). Πρόκειται για ιδιόρρυθμο ψάρι με σώμα πλατύ που φέρει ολόγυρά του αγκάθια, ενώ διαθέτει μεγάλο στόμα. Το χρώμα του είναι στακτοπράσινο και στις δύο πλευρές του υπάρχουν δυο μαύρες βούλες.
Το ραχιαίο πτερύγιό του είναι πολύ μεγάλο, σχεδόν όσο είναι το σώμα του, ενώ τα αγκάθια τους καταλήγουν σε μονά λοφία. Λέπια έχει πάρα πολύ μικρά, σχεδόν αμελητέα, ή και καθόλου, ενώ το δέρμα του είναι σαν γυαλόχαρτο.
Όταν το πιάσουμε και οδηγηθεί στην κατσαρόλα, μαλακώνει και είναι νοστιμότατο, όσο γενικότερα για τη σάρκα του ψαριού, είναι σαν “μπαμπάκι λευκή”, όλο ψαχνό και φτιάχνει ανεπανάληπτη σούπα.
Κείμενο- φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος