17.3 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Αν έχεις τύχη διάβαινε…

Κείμενο – φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος.

Για την αγαπημένη μας καθετή θα ξεκινούσαμε προετοιμάζοντας και ελέγχοντας τα κατάλληλα εργαλεία και εφόδια.
Η σωστή προετοιμασία και το σχέδιο δράσης παίζει σημαντικότατο ρόλο στο αλιευτικό μας αποτέλεσμα, λαμβάνοντας σοβαρά υπ όψι μας και την λεγόμενη «τύχη του πρωτάρη και μάλιστα πολύ σοβαρά!!!


Οπως πάντα εφαρμόσαμε  σχέδιο δράσης προετοιμάζοντας και ελέγχοντας τα κατάλληλα εργαλεία και εφόδια…Από την προηγούμενη ημέρα ελέγξαμε όλα τα μέρη του σκάφους, κινητήρα, ηλεκτρικά,  μπαταρίες, βενζίνες, αλλά και τα αλιευτικά μας εργαλεία, καλάμια, αρματωσιές, βαρίδια και όλα τα σχετικά, ενώ gps και fishfinder λειτουργούσαν όπως έπρεπε. Το μόνο που έμενε ήταν να αγοράσουμε τη γαρίδα φρέσκια πρωί – πρωί, αλλά να πάρουμε μαζί μας και την κατεψυγμένη για πάν ενδεχόμενο.Την επόμενη ημέρα πολύ πρωί σκουπίσαμε την υγρασία από τα μπαλόνια και τα καθίσματα  του σκάφους και βιδώσαμε τα όργανα στην κονσόλα. Σε λίγο ο φάρος του λιμανιού μας αποχαιρετούσε, περιμένοντας την απογευματινή επιστροφή μας όπου και θα ξανασυναντιόμαστε.Στα σημάδια που ψαρεύουμε αυτή την εποχή  υπάρχουν λογής – λογής ψάρια, από γουρλωμάτες, μπαλάδες, κεφαλάδες, γόπες και σαφρίδια, είτε πατωτά, είτε στα μεσόνερα. Δεν είναι όμως σπάνιες οι περιπτώσεις που θα αρπάξει το αγκίστρι μας ένα καλό λυθρίνι ή κάποιο φαγκρόπουλο… 

Σε αποχρώσεις του κόκκινου

Οι γουρλομάτες και οι μπαλάδες στα οποία αναφερθήκαμε είναι ψάρια που έχουν το χρώμα του λυθρινιού, την όψη φαγκρόπουλου αλλά είναι πιο στρογγυλά. Διαθέτουν μεγαλύτερο μάτι από το λυθρίνι και ο μεν  μπαλάς είναι λίγο πιο ανοικτόχρωμος από αυτό, οι δε γουρλωμάτες διαθέτουν κόκκινες απολήξεις στα πτερύγια.Το επιστημονικό όνομα του μπαλά είναι Dentex Maccophthalmus. Σε μικρή ηλικία έχει χρώμα ασημο-ρόζ  όταν μεγαλώσει παίρνει το κοκκινοπό χρώμα του λυθρινιού και το κεφάλι του χοντραίνει. Ζει στο πέλαγος και ψαρεύεται σε ξέρες, πλάκες, αμολασπώδεις  βυθούς και τραγάνες.Μια καλή τραγάνοτροκάδα στα 87 μέτρα βάθος είχαμε προ καιρού ανακαλύψει και επιστρέψαμε μετά από ένα χρόνο στο ίδιο σημείο για να για να δοκιμάσουμε την «τύχη» μας και πάλι…    

Το σημάδι

Το gps έδειχνε ότι  φθάναμε στον προορισμό μας, ενώ στο βυθόμετρο απεικονιζόταν η ξέρα όπου μας περίμεναν τα ψάρια Φτάσαμε! Βγάλαμε τα καλάμια, δολώσαμε και τα βαρίδια έπεσαν στη θάλασσα. Προς μεγάλη μας ευχαρίστηση τα ψάρια όχι μόνο  ήταν εκεί, αλλά έτρωγαν και με πολύ όρεξη. Μετά την πρώτη επίθεση στα δολώματα ακούω τον Σπύρο να λέει:

–          Πήρα έναν καλό τσίμπο…

–          Ναι… κανένα χανάκι θα είναι… του είπα για να τον πειράξω.

Κι έτσι απλά ανέβασε το πρώτο καλό λυθρίνι της ημέρας, ενώ αργότερα πιάσαμε  κι άλλα. Βλέπετε η φρέσκια πρωινή γαρίδα που δολώναμε, απέδωσε με το παραπάνω… 

Αλιευτικά εργαλεία

Καλάμια χρησιμοποιήσαμε μέτρια, ύψους 2 μέτρων και μηχανισμούς 1/6. (τα ίδια δηλαδή με εκείνα που δουλεύουμε φύλακα, ή jigging). Στα μηχανάκια είχαμε τυλιγμένο νήμα ώστε να νοιώθουμε και την παραμικρή τσιμπιά, αντίθετα με την πετονιά όπου έστω και με ελάχιστη ελαστικότητα τα ψιλά τσιμπήματα  απορροφώνται και δύσκολα τα νοιώθουμε..

Νήμα και πετονιά ήταν δεμένη σε ψιλό στριφτάρι βαρέως τύπου, στο οποίο προσαρμόσαμε  ιδίου τύπου παραμάνα η οποία είχε δεμένο πίσω ψιλή αρματωσιά για μπαλάδες που είχαμε αγοράσει σε αρκετά κομμάτια από κατάστημα ειδών αλιείας για  ρεζέρβα.Αν δέσουμε τις δικές μας αρματωσιές υπενθυμίζουμε ότι πριν τα δεσίματα των αγκιστριών περνάμε ψιλές χάντρες πράσινες και κόκκινες φωσφωριζέ οι οποίες προκαλούν περισσότερο τα ψάρια. Οι έτοιμες αρματωσιές πάντως δουλεύουν μια χαρά. Στο συγκεκριμένο ψάρεμα δέσαμε δυο αρματωσιές μεταξύ τους, για να μπορούμε να ψαρεύουμε με περισσότερα αγκίστρια.  Το βαρίδι που χρησιμοποιούμε ευτυχώς είναι 250 γραμμάρια, κάποιες άλλες φορές όμως το βάρος αυτό δεν είναι αρκετό να πατώσει την αρματωσιά μας λόγω ισχυρών ρευμάτων. Εξαρτάται βέβαια και απο την περιοχή, για τα 70 – 90 μέτρα όμως συνήθως το βάρος αυτό αρκεί. 

Δολώματα

Αν έχουμε προμηθευτεί ψιλή γαρίδα την δολώνουμε ολόκληρη, αν πρόκειται για μεγαλύτερη την κόβουμε στα δύο και τη δολώνουμε πάντα με το «τσόφλι». Κάποιοι βέβαια φίλοι συναλιευτές την προτιμούν καθαρισμένη, αλατισμένη – ώστε η σάρκα της  να σκληρύνει- ενώ προσθέτουν ζάχαρη ή βανίλια ή διάφορα άλλα μυρωδικά. Εμείς πάντως την προτιμούμε δολωμένη στη φυσική της κατάσταση, έτσι ακριβώς όπως αλιεύεται από τους επαγγελματίες και πωλείται στα ιχθυοπωλεία.Τα προαναφερόμενα ψάρια ως αρπακτικά, δεν περιμένουν, επιτίθενται  στο δόλωμα μεμιάς για να μην τους πάρει ενδεχομένως το γεύμα το διπλανό ψάρι. Εδώ δεν έχει τσιμπήματα ανόρεκτα και τα συναφή, με το παραμικρό τράνταγμα έχεις τα ψάρια στο αγκίστρι, αρκεί να είναι μέρα που θα τρώνε.Βασική προϋπόθεση, όταν υπάρχουν ρεύματα είναι το ότι θα πρέπει να ψαρεύουμε από την πλευρά της ξέρας που τα κόβει, εκεί άλλωστε μπορούν να σταθούν τα ψάρια για να φάνε.Ο

Κείμενο – φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος.

Τελευταία Νέα

Πιο δημοφιλή