Κείμενο – φωτγραφίες Νίκος Λυμπερόπουλος.
Οι όμορφες και ατελείωτες ώρες ψαρέματος! Εκεί στην ακροθαλασσιά, με τον λαμπερό ήλιο να μας ζεσταίνει, πίνοντας παγωμένη μπύρα, ή απολαμβάνοντας το ουζάκι μας, περιμένουμε να τσιμπήσει το καλό ψάρι που στη συνέχεια θα γίνει ο καλύτερος μεζές… Οι ωραίες ημέρες για όμορφα και απολαυστικά ψαρέματα έφτασαν, οι τρόποι και οι τόποι είναι πολλοί, ενώ από εμάς δεν μένει τίποτε άλλο παρά να επιλέξουμε έναν από αυτούς για να περάσουμε άλλη μια αξέχαστη μέρα ή ακόμη και Σαββατοκύριακο…
Με καλάμι από την ακτή.
Από την ακτή για σαργούς ή για τσιπούρες μπορούμε να ψαρέψουμε με casting, με bolognese και με απίκο. Για το casting το καλάμι θα πρέπει να είναι τρία έως τέσσερα μέτρα και action 35 έως 85 γραμμάρια. Σε αυτού του τύπου το καλάμι μπορούμε να τοποθετήσουμε ένα πενηντάρη μηχανισμό στον οποίο θα τυλίξουμε 28 έως 35 χιλιοστά πετονιά. Τα αγκίστρια θα πρέπει να είναι ανάλογα του δολώματος που θα χρησιμοποιήσουμε, συνήθως όμως δένουμε Νο 3 ή Νο 4.
Μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε απλό τηλεσκοπικό καλάμι, με ή χωρίς φελλό, χρησιμοποιώντας πετονιά 18 έως 20 χιλιοστά, ενώ αν βρισκόμαστε στο σπάσιμο των κυμάτων πάνω στα βράχια θα πρέπει να εφοδιαστούμε οπωσδήποτε με νιτσεράδα και γαλότσες για να μη γίνουμε «λούτσα».
Με Πεταχτάρι
Ένα από τα καλύτερα ψάρια που κυνηγά ο ψαράς είναι η Τσιπούρα.
Η Τσιπούρα βρίσκεται σε αμμώδεις βυθούς και συνήθως γιαλώνει. Εκεί θα ρίξουμε το πεταχτάρι μας το οποίο πρέπει να είναι όσο το δυνατόν απλούστερο και αθέατο διότι το ψάρι αυτό είναι πανέξυπνο. Χρησιμοποιούμε πετονιά 25 το πολύ 30mm και περνάμε ένα βαρίδι σωληνωτό, όσο το δυνατόν μικρότερο πριν δέσουμε το αγκίστρι της επιλογής μας πού θα πρέπει να είναι Νο3 ή Νο4 παπαγαλάκι ή άλλου τύπου με μεγάλη κοιλιά.
Σκοπός του σωληνωτού βαριδιού είναι να μείνει κολλημένο στο βυθό καθώς το ψάρι τσιμπά, ή γλύφει το δόλωμα ώστε να μην υποψιαστεί και φύγει. Ανάλογα με το βάρος της μολυβήθρας θα είναι και η απόσταση που θα καταφέρουμε να πετάξουμε. Όμως, όσο πιο απλή και μικρή αρματωσιά διαθέτουμε, τόσο καλύτερα θα είναι τα αποτελέσματα.
Τι δόλωμα χρησιμοποιούμε
Το καλύτερο δόλωμα κατά την προσωπική μας άποψη για σαργούς και Τσιπούρες είναι το Φαραώ, ακριβό αλλά αποδοτικό δόλωμα – με το οποίο έχουμε πιάσει και τις μεγαλύτερες τσιπούρες μας.
Κυκλοφορεί και ο Ραμσής που μοιάζει με το φαραώ, είναι και αυτό αποδοτικότατο σκουλήκι, πιο κοντό από το φαραώ και κοστίζει λιγότερο, γι’ αυτό προσέξτε μη σας πουλήσουν Ραμσή για Φαραώ…
Ελκυστικά είναι γενικώς όλα τα σκουλίκια, το καραβιδάκι, αλλά και οι πεταλίδες. Τις ζωντανές γαριδούλες, που μπορούμε να πιάσουμε μόνοι μας από την ακτή τις θεωρούμε κορυφαίο δόλωμα.
Πολυάγκιστρα
Στα ψαρέματα από την ακτή χρησιμοποιούμε εκτός των άλλων και πολυάγκιστρα που μπορούμε να αγοράσουμε έτοιμα από κατάστημα ειδών αλιείας, ή να τα φτιάξουμε και μόνοι μας.
Σε ένα κομμάτι διάφανούς ενισχυμένης πετονιάς μήκους εξήντα περίπου πόντων Νο 45 έως 50 χιλιοστά , δένουμε σε απόσταση ενός έως ενάμισι εκατοστού, δεκαπέντε έως δεκαοκτώ αγκίστρια Νο 2 με πάρα πολύ ευαίσθητο αρπάδι και ανάμεσα στην αρματωσιά και τη μάνα, δένουμε δυνατό στριφτάρι βαρέως τύπου.
Πρέπει να δώσουμε μεγάλη σημασία στην ποιότητα της πετονιάς, διότι φανταστείτε το ψάρι που θα μασήσει και θα ξαναμασήσει το δόλωμα, πόσο θα την επιβαρύνει. Καλά δεμένα πρέπει να είναι και τα αγκίστρια, ενώ η αρματωσιά μας προσεγμένη ώστε να μην έχουμε κοψίματα. Η πετονιά πρέπει να είναι διαφανής και όχι πράσινη, κόκκινη κλπ, διότι το ψαροδόλι που θα χρησιμοποιήσουμε ως δόλωμα είναι ασημόλευκο. Το πρώτο αγκίστρι που θα δέσουμε πρέπει να είναι διαφορετικού χρώματος, διότι προσπαθώντας να ξεμπλέξουμε το πολυάγκιστρο μετά από κάθε χρήση, δεν θα καταφέρουμε τίποτε άλλο εκτός του να εκνευριστούμε. Αν όμως υπάρχει ένα διαφορετικού χρώματος τα πράγματα απλοποιούνται διότι ξέρουμε τουλάχιστον από πού αρχίζει το πολυάγκιστρο.
Δένουμε το πολυάγκιστρο σε καρούλα και χρησιμοποιούμε πετονιά σαρανταπέντε έως πενήντα χιλιοστά, πάντα πολύ καλής ποιότητος και μαλακή.
Ψιλό πολυάγκιστρο με ζύμη
Σε αυτό το πολυάγκιστρο θα χρησιμοποιήσουμε αγκίστρια Νο έξι έως οκτώ, παπαγαλέ ανοξείδωτα. Το στριφτάρι μας θα είναι πιο ψιλό αλλά πάντα ανθεκτικό. Η αρματωσιά της πετονιάς μας θα έχει το ίδιο μήκος
αλλά η διάμετρός της θα είναι από τριάντα έως σαράντα χιλιοστά. Για δόλωμα θα χρησιμοποιήσουμε ζύμη. Κόβουμε ένα κομμάτι μεγέθους περίπου μεγάλου βερίκοκου και τυλίγουμε την αρματωσιά επάνω του σε σχήμα οκτώ. Μόλις τελειώσουν όλα τα αγκίστρια, πιέζουμε και πλάθουμε τη ζύμη έτσι ώστε τα αγκίστρια να μην φαίνονται καθόλου. Η δολωμένη αρματωσιά μας είναι έτοιμη για βολή.
Ζύμη υπάρχει πολλών ειδών. Μπορούμε να την παρασκευάσουμε χρησιμοποιώντας μέρος ψαροτροφής, και φρυγανιάς σε τρίμα, προσθέτοντας θάλασσα και ανακατεύοντας συνέχεια έως ότου το μίγμα αποκτήσει συμπαγή και εύπλαστη δομή. Άλλος τρόπος είναι, αφού καθαρίσουμε από τα κόκαλα σαρδέλες, τις λιώνουμε σε δοχείο, στο οποίο χρησιμοποιούμε θάλασσα και τριμμένη φρυγανιά μέχρι να γίνει ζυμάρι. Ακόμη μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τυριά όπως κοπανιστή, ή φέτα σε τρίμμα, αλεύρι, λίγο σιμιγδάλι, θαλασσινό νερό και λάδι, σε τέτοιες αναλογίες ώστε να δουλεύεται με το χέρι.
Πότε και που θα ρίξουμε.
Ο τρόπος ψαρέματος με ψαροδόλι είναι συνήθως νυκτερινός και τελειώνει μέχρις ότου αντέξουμε…η καλύτερη περίπτωση όμως είναι το ξημέρωμα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι απαγορευτικό για τις πρωινές ή μεσημεριανές ώρες. Τα ψάρια πολλές φορές λειτουργούν αψυχολόγητα.
Με τη ζύμη ψαρεύουμε όποτε έχουμε κέφι και διάθεση, αρκεί να τρώνε και τα ψάρια!
Για ψάρεμα τη νύχτα.
Στο νυκτερινό ψάρεμά μας δεν πρέπει να ξεχάσουμε να έχουμε μαζί μας απαγκιστρωτή για την αφαίρεση αγκίστρου από το στόμα του ψαριού, μητοτσίμπιδο για αυτά που έχουν καρφωθεί στο σώμα του αλλά και για να σφίξουμε κάποιο αγκίστρι, ή ακόμη για να φτιάξουμε μια αρματωσιά. Μαχαίρι για οποιαδήποτε χρήση, φακό για να φωτίσουμε κάπου συγκεκριμένα, λάμπα θυέλης ή φωτιστικό υγραερίου για να βλέπουμε γενικώς και φυσικά ένα κάθισμα για να καθόμαστε. Ακόμη, καφέ και φορητό ψυγείο με φαγητό, νερό, γλυκό, αναψυκτικό, αλλά και για τα ψάρια που θα πιάσουμε…
Κείμενο – φωτγραφίες Νίκος Λυμπερόπουλος.
