Κείμενο – φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος.
Το ψάρεμα με ζογκάκι μπορεί να γίνει και από νέους και από μυημένους ψαράδες. Ως δόλωμα χρησιμοποιούμε φαραώ, μάνα,μονοδόλι, Αμερικάνικο σκουλήκι, ή ακόμη και γαρίδα.
Το απλούστερο είναι το αποδοτικότερο
Για να κατασκευάσουμε το αλιευτικό μας εργαλείο χρειαζόμαστε τα εξής: Καρούλα μετρίου μεγέθους, εκατό έως διακόσια μέτρα, πετονιά έως εξήντα χιλιοστά φτηνή μέτριας ποιότητος, πετονιά είκοσι έως εικοσιδύο χιλιοστά πολύ καλής ποιότητος.
Παίρνουμε την καρούλα και τυλίγουμε την χοντρή πετονιά έως ότου σχεδόν καλυφθεί ο χώρος περιελίξεις του καρουλιού. Αφού τελειώσει, συνεχίζουμε το τύλιγμα της πετονιάς των 22 χιλιοστών έως ότου μετρήσουμε εκατό έως εκατόν πενήντα μέτρα. Στο τέλος της δένουμε απ’ ευθείας πολύ ψιλή ζόγκα με αγκίστρι Νο 4. Η παραπάνω διαδικασία πρέπει να εφαρμοσθεί ώστε πετώντας το ζογκάκι η εικοσιδιάρα πετονιά με την οποία ψαρεύουμε, να ξετυλιχτεί τελείως ανεμπόδιστα.
Στο είδος αυτό ψαρέματος δεν χρησιμοποιούμε καλάμι και μηχανισμό, διότι οι τριβές της πετονιάς στα μεταλλικά μέρη μηχανισμού και καλαμιού δεν θα μας επιτρέψουν μακρινή βολή, που έτσι κι αλλιώς και στην περίπτωση της καρούλας η απόσταση δεν είναι και πολύ μεγάλη. Όλο το βάρος είναι αυτό του δολώματος και του μολυβιού που είναι ενσωματωμένο στο αγκίστρι.
Μάνα.
Η Μάνα είναι ένα σκληρό σκουλήκι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο την ημέρα όσο και το βράδυ, με πολύ καλά αποτελέσματα χάρις στο φώσφορο που διαθέτει εξωτερικά. Η μάνα συνήθως κόβεται και δολώνεται σε κομμάτια που καλύπτουν το αγκίστρι, αλλά σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί ολόκληρη, αν στην περιοχή που ψαρεύουμε υπάρχουν πολύ μεγάλο ψάρια. Το συνηθισμένο μέγεθος της μάνας είναι από 10-15 εκατοστά, στο εμπόριο όμως μπορούμε να βρούμε άγριες ή κόκκινες μάνες, που μπορεί να φτάνουν και τα 25 εκατοστά.
Μάνες και μονοδόλια απο κατάστημα ειδών αλιείας
Αν και οι απόψεις για τη διαφορά στην αποτελεσματικότητα μεταξύ των δύο ειδών διίστανται, θα το ανακαλύψετε μόνοι σας στη χρήση. Η άγρια μάνα έχει πιο κόκκινο χρώμα από τη συνηθισμένη, με ραβδώσεις σε όλο της το σώμα, σε αντίθεση με την κανονική που έχει πιο λείο σώμα και χρώμα ανοικτό καφέ όπως της φωτογραφίας μαζί με τα μονοδόλια.
Φαραώ
Το ακριβότερο δόλωμα αλλά και το πιο δελεαστικό, το φαραώ, το αγοράζουμε από τα καταστήματα ειδών αλιείας. Αφού διαλέξουμε αυτό που επιθυμούμε συνδυάζοντας ζωντάνια, μεγάλο μήκος και τιμή, ο καταστηματάρχης το τοποθετεί είτε μέσα σε ένα σακουλάκι με θαλασσινό νερό, η μέσα σε ένα πλαστικό κεσεδάκι. Εμείς για να το διατηρήσουμε μπορούμε να το αφήσουμε εκεί. Αν όχι, τότε το τοποθετούμε σε ένα δικό μας δοχείο με μία παγοθήκη αλλάζοντας τακτικά το νερό.
Αν είμαστε προσεκτικοί μπορούμε να διατηρήσουμε το δόλωμα μας ζωντανό έως και ένα μήνα. Αν σε περίπτωση το δόλωμα χωριστεί στα δυο πρέπει το ένα κομμάτι να το τοποθετήσουμε σε άλλο δοχείο και να χρησιμοποιήσουμε πρώτα το κομμάτι που είναι χωρίς κεφάλι.
Αν η επόμενη εξόρμηση είναι αρκετά μακρινή και μας έχει περισσέψει δόλωμα, τότε το διατηρούμε, αλατίζοντάς το με χοντρό αλάτι, ξεραίνοντας το και στραγγίζοντας το σε εφημερίδα, το τοποθετούμε στην κατάψυξη, όπου εξακολουθεί να παραμένει άριστο δόλωμα.
Αυτό που χρειάζεται προσοχή στο δόλωμα είναι το κεφάλι του και ιδιαίτερα το στόμα του που είναι κοφτερό και γι’ αυτό δεν πρέπει να το πιάνουμε ποτέ από εκεί. Τα πρώτα κομμάτια δολώματος που θα χρησιμοποιήσουμε είναι από το τμήμα της ουράς. Για να κόψουμε κομμάτι από το σκουλήκι για δόλωμα καλό είναι να χρησιμοποιήσουμε ψαλίδι. Πρώτα όμως με το χέρι πιάνοντας το σκουλήκι από την ουρά προσπαθούμε να κόψουμε ένα μεγάλο τμήμα. Πιέζοντάς λίγο με τα δύο μας δάχτυλα κόβεται σχετικά εύκολα, χωρίς να ματώσει.
Τα μικρόψαρα αν είναι μεγάλο κομμάτι δεν το πλησιάζουν εύκολα, αλλά αν είναι μικρό σε σχήμα ροδελίτσας, τότε το κατασπαράζουν. Συνήθως το δολώνουμε σε τόπο που ξέρουμε ότι έχει κάποιο εκλεκτό ψάρι. Το κομμάτι που θα δολώσουμε στο αγκίστρι μας θα είναι αρκετά μεγάλο και ζωντανό. Περασμένο στο αγκίστρι, συνεχίζει να κάνει σπασμωδικές, ζωντανές κινήσεις, το αίμα που φεύγει από το σώμα του μαλαγρώνει τη γύρω από το δόλωμα περιοχή και ο ψάρι προσελκύεται. Η ικανότητά του να φωσφορίζει και το σκληρό κρέας του, το κατατάσσουν σε ένα από τα αποτελεσματικότερα δολώματα.
Ο τρόπος που θα ψαρέψουμε.
Ο τόπος που επιλέξαμε είχε περίπου 6 μέτρα βάθος. Ρίξαμε σιγά – σιγά άγκυρα και αφήσαμε τη βάρκα να ηρεμήσει. Μόλις σταμάτησε πήγαμε στην αντίθετη πλευρά από εκείνη που είχαμε ρίξει άγκυρα και ξεκινήσαμε τις βολές.
Παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο ο τρόπος που χρησιμοποιούμε το συγκεκριμένο αλιευτικό εργαλείο. Κατ’ αρχήν πετάμε πάντοτε πρίμα στον καιρό και ποτέ κόντρα.
Στεκόμαστε στο υψηλότερο σημείο της βάρκας στην πλώρη ή την πρύμνη – αναλόγως από που έχουμε ρίξει άγκυρα. Πιάνουμε την καρούλα με το ένα χέρι, ξετυλίγουμε λίγη πετονιά ενώ με το άλλο χέρι πετάμε το ζογκάκι δολωμένο, με μια απότομη, δυνατή κίνηση.
Αφού τσιμπήσει το ψάρι και καταφέρουμε να το φέρουμε μέχρι το σκάφος, ποτέ δεν το τραβάμε επάνω, αλλά το αποχιάζουμε.
Το τσίμπημα του Σαργού και της Τσιπούρας
Η Τσιπούρα είναι πολύ δυνατό ψάρι, άλλοτε τσιμπάει χωρίς όρεξη και άλλοτε αρπάζει με δύναμη το δόλωμα. Κάνει πολλά κεφάλια και δυνατά χτυπήματα γι’ αυτό και χρειάζεται προσοχή ώστε να μην μας ξαγκιστρωθεί, γι αυτό ποτέ δεν ζορίζουμε την πετονιά! Αφήνουμε ελεγχόμενα όταν τραβάει και τραβάμε μόλις χαλαρώσει. Εάν την πετύχουμε σε ημέρα πού αρπάζει το δόλωμα και το καταπίνει, έχουμε λιγότερες πιθανότητες να τη φέρουμε στη βάρκα – ιδιαιτέρως αν ξεπερνά το κιλό- διότι με τα δυνατά σαγόνια της θα μάσηση την πετονιά και θα μας την κόψει. Αν είναι ημέρα πού γλύφει και την πετύχουμε τη στιγμή πού έχει δαγκώσει το δόλωμα και το έχει στο στόμα ώστε να το μαλακώσει και να βγάλει το αγκίστρι, είμαστε τυχεροί. Με ένα τράβηγμα θα την πιάσουμε από το στόμα και θα καταλήξει στο σκάφος μας πού πρέπει οπωσδήποτε να είναι εφοδιασμένο με απόχη γιατί αν μας ξενερίσει το ψάρι ή κάνει απότομο κεφάλι το χάσαμε
Το τσίμπημα του σαργού το καταλαβαίνουμε από το διαρκές ελαφρό τράβηγμα της πετονιάς, όπου θα πρέπει να αφήσουμε λίγο. Μπορεί να αισθανθούμε πολύ ελαφρά τσιμπηματάκια…
Μην ξεγελαστείτε
Μην ξεγελαστείτε και τραβήξετε απότομα, περιμένετε λίγο, αμέσως μετά το τσίμπημα θα είναι τρομερό! Με μια κοφτή απότομη κίνηση αγκιστρώνουμε το ψάρι και αναλόγως το μέγεθος και το τράβηγμά του, το φέρνουμε προς το μέρος μας δίνοντάς του πετονιά όταν κάνει κεφάλι και μαζεύοντας όταν μας το επιτρέπουν οι συνθήκες. Προσοχή, δεν χαλαρώνουμε ποτέ την πετονιά από τη στιγμή που έχουμε το ψάρι στο αγκίστρι!
Και οι νέοι ψαράδες όμως μπορούν να ψαρέψουν ακόμη και με δόλωμα γαρίδα, η οποία είναι μεν μαλακότερη από τα σκουλήκια, αποτελεί όμως από τα καλύτερα δολώματα για όλα τα ψάρια. Το μόνο της μειονέκτημα είναι ότι ως μαλακό δόλωμα τρώγεται με ένα – δυο τσιμπήματα.
Κείμενο – φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος.
#psaremagiaolous#fishingingreece#fishing#psarema#psaremaskafos#psaremakalami#psarodufeko#ypovrihiopsarema#boats#fouskoto#boating#Greece#summer#summeringreece#sea#sail#sailing#sailinggreece#photography#holiday#instatravel#sun#beach#yachtingingreece#greek#greekislands#tours#trips#sindagesmagirikis#recipe
