Κείμενο – Φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος.
Οι στείρες και οι σφυρίδες είναι από τα εκλεκτότερα πετρόψαρα και τα συναντάμε στα μεγάλα μονόπετρα ή τις μεγάλες βραχώδης αποχές. Τις ψαρεύουμε με jigging, συρτή με μολύβι φύλακα και ίσως για κάποιους ευκολότερα με βαθιά συρτή.
Η βαθειά συρτή μας έχει δώσει ομολογουμένως αρκετές αλιευτικές χαρές, ή αν μη τι άλλο μεγάλες απολαυστικές βόλτες… Μια από αυτές ήταν ένα Σαββατοκύριακο, όπου κάναμε βαθιά συρτή από τον Πόρο μέχρι τα τσελεβίνια.
Μετά από ένα πρωινό καφέ που διήρκεσε πάνω από μια ώρα (…) βρεθήκαμε στο σκάφος και σε λίγη ώρα βλέπαμε πίσω μας τον Πόρο, όπου περάσαμε ένα πανέμορφο Σάββατο . Κυριακή πρωί η βόλτα ξεκίνησε από το νησί μέχρι και τα Τσελεβίνια. Στο μέρος αυτό μπορεί κανείς να ψαρέψει σχετικά σπάνια, λόγω καιρικών συνθηκών ο καιρός όμως ήταν μπουνατσαρισμένος κι εκείνο τη μέρα η αίσθηση ήταν μοναδική.
Ο τόπος έχει βαθιά νερά, αλλά υπάρχουν και σημεία που μπορεί να ψαρευτεί με συρτή βυθού, μέχρι τα 30 – 40 μέτρα, (αν μπορείτε και πιο βαθιά καλώς).
Ταχύτητα και ρυθμίσεις
Η ταχύτητα της βάρκας μας ήταν περίπου 2,5 μίλια και σκοπός μας να κατεβάσουμε το δόλωμα κοντά στον βυθό έτσι ώστε να ψαρεύει 1,5 – 3 μέτρα πάνω από αυτόν. Δέσαμε το ψεύτικο ψαράκι μας που ήταν δεκαεξάρι πρασινοκίτρινου χρώματος (αργότερα χρησιμοποιήσαμε και πορτοκαλί) και αφήσαμε από το καλάμι μας 30 μέτρα νήμα πίσω από το σκάφος. Στην συνέχεια μαγκώσαμε τον απελευθερωτή, αφήσαμε ελεύθερα τα φρένα του μηχανισμού του καλαμιού μας φρενάροντας το τύμπανο με το δάκτυλό για να μην ξετυλίγεται το νήμα ξέφρενα, και κατεβάσαμε το βαρίδι που συμπαρέσυρε μαζί του την πετονιά που ήταν σφιγμένη στο μανταλάκι του απελευθερωτή. Μόλις το μολύβι έφτασε στο επιθυμητό βάθος που θέλαμε να ψαρέψουμε ρυθμίσαμε τα φρένα του μηχανισμού του καλαμιού και το δόλωμά μας άρχισε να σέρνεται εκεί που ελπίζαμε να συναντήσουμε στείρες και σφυρίδες.
Το ψάρι αρπάζει…
Μετά από ένα δίωρο ήρθε το δυνατό τράβηγμα, η πετονιά έφυγε από τον απελευθερωτή, και το ψάρι έμεινε ελεύθερο οπότε πια ανέλαβα το καλάμι για να το φέρω στη βάρκα με τη γνωστή διαδικασία της συρτής. Μόλις το ψάρι τσίμπησε δεν κόψαμε την ταχύτητα της βάρκας για να μην του δώσουμε την ευκαιρία να πάρει μπόσικα και να τρέξει να βραχώσει. Για αυτόν τον λόγο τα φρένα του μηχανισμού δεν ήταν πολύ λάσκα έτσι ώστε μόλις το ψάρι τσίμπησε και μέχρι να πάρουμε το καλάμι στα χέρια μας να μην μπορεί να πάρει πολλά μέτρα.
Έπιασα το καλάμι έσφιξα τα φρένα και άρχισα να τυλίγω προσπαθώντας να εξασκώ συνέχεια πίεση στο ψάρι. Τα φρένα γλιστρούσαν ενώ συνέχισα να εξασκώ συνεχή τάση στο νήμα. Όταν βεβαιώθηκα ότι έχω πάρει αρκετά μέτρα νήματος έτσι ώστε να μην μπορεί το ψάρι να κατέβει στον βυθό, τότε κάναμε κράτη και μαζέψαμε το υπόλοιπο νήμα.
Αλιευτικά εργαλεία
Ο μηχανισμός που χρησιμοποιήσαμε στο καλάμι μας ήταν μεγέθους 4/0, εξοπλισμένος με δύο ταχύτητες και σχέση γραναζιών 3, 5/1. Το καλάμι μας ισχυρό, με μαλακό τελευταίο στέλεχος, για να αντισταθμίζεται το τζογάρισμα του νήματος ήταν 30 λιμπρών, μήκους 1,85, με οδηγούς δακτυλίδια. Η χρήση χοντρής πετονιάς στο παράμαλλο είναι επιβεβλημένη γιατί τα πατόψαρα όταν τσιμπήσουν το δόλωμα ορμούν να κρυφτούν στα βράχια, ή τρίβονται στις πέτρες για να κόψουν το παράμαλλο. Γι’ αυτό στην μάνα είχαμε δέσει ένα στριφτάρι καλής ποιότητας και αντοχής με παράμαλλο 70 χιλιοστών αόρατο.
Την ίδια διατομή χρησιμοποιούμε και στα παράμαλλα για το ψάρεμα με μολύβι φύλακα, οπότε υπάρχει στη βάρκα μια κουλούρα προς πάσα χρήση τυλιγμένη σε μεγάλο καρούλι από το οποίο κόβουμε κάθε φορά όσο χρειαζόμαστε..
Βυθόμετρο απαραίτητο.
Απολύτως απαραίτητο όργανο γι’ αυτό το ψάρεμα είναι φυσικά το βυθόμετρο που μας έδειχνε ανά πάσα στιγμή το βάθος της θάλασσας. Σκοπός του βυθόμετρου είναι η ένδειξη του βάθους και η απεικόνιση του βυθού, ώστε να προσαρμόζουμε το μήκος του συρματόσχοινου ανάλογα και να προστατεύουμε το αλιευτικό μας εργαλείο από κόλλημα στα βράχια του πυθμένα.
Τι αντιμετωπίζουμε.
Θα πρέπει να επισημάνουμε για μια ακόμη φορά ότι με τη βαθιά συρτή και τα μεγάλα ψάρια που τσιμπάνε σε βάθος πάνω από τα 15 μέτρα, αντιμετωπίζουμε έντονα το πρόβλημα της αντίστασης που παρουσιάζεται μέσα στο νερό, τόσο στο συρματόσχοινο του downrigger όσο και στην πετονιά μας, με αποτέλεσμα το βαρίδι να παρασύρεται έντονα πίσω από την βάρκα, σχηματίζοντας μεγάλη γωνία με τον κάθετο άξονα. Επίσης η πετονιά μας ανοίγει και ζητάει περισσότερα μέτρα από το μηχανάκι για να μην ζορίσει το μανταλάκι που σφίγγει την πετονιά, και απελευθερωθεί χωρίς να έχει τσιμπήσει ψάρι. Για να αντισταθμίσουμε αυτούς τους παράγοντες μειώνουμε κατ’ αρχήν την ταχύτητα της βάρκας στο ελάχιστο επιτρεπτό δηλαδή μέχρι 2 περίπου μίλια και δίνουμε περισσότερα μέτρα στο συρματόσχοινο ώστε το βαρίδι να εξακολουθεί να ψαρεύει 1,5 έως 3 μέτρα πάνω από τον βυθό. Επίσης, για να αντιμετωπίσουμε την αντίσταση της πετονιάς χρησιμοποιούμε συνθετικά νήματα, που στην ίδια διάμετρο προσφέρουν από διπλάσια έως τριπλάσια αντοχή σε σχέση με τις κοινές πετονιές. Πάντως θα πρέπει εσείς οι ίδιοι εφαρμόζοντας τις παραπάνω παραμέτρους στη βάρκα σας και κάνοντας τις δικές σας ρυθμίσεις, θα φθάσετε στο ζητούμενο.
Επιστρέψαμε με «καλό ψάρι», ήμασταν τυχεροί γιατί στείρες και σφυρίδες δεν πιάνονται πάντα… Τα κεφάλια και τις ουρές συνήθως τις κάνουμε σούπα ενώ το υπόλοιπο σώμα κόβουμε φέτες για ψητές στα κάρβουνα ή στο φούρνο με τομάτα ή ακόμη και κάποια κινέζικη συνταγή… γιατί όχι. Όσο μεγαλύτερη είναι η παρέα πάντως, τόσο μεγαλύτερη είναι και απόλαυση των αλιευμάτων.
Μέχρι το επόμενο ψάρεμα, καλές θάλασσες!
Κείμενο – Φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος.
