Από τον “Ψαροκυνηγό”.
Ο Χειμώνας ξεκίνησε και οι συνθήκες για το υποβρύχιο κυνήγι αρχίζουν και δυσκολεύουν. Τα νερά βεβαίως είναι ακόμη πολύ πιο ζεστά σε σχέση με τον Απρίλιο ή το Μάιο, θεωρούνται όμως κρύα για παραμονή στη θάλασσα χρονικού διαστήματος της τάξεως τριών έως πέντε ωρών.
Ας ξεκινήσουμε με τους χειμερινούς τόπους ψαρέματος.
Tο ψάρεμα το χειμώνα γίνεται σε πιο ρηχές περιοχές σε σχέση με το καλοκαίρι, έτσι επιλέγουμε κυρίως το «ψαχτήρι» ξεκινώντας από τις πέτρες, είτε επειδή μας κινούν το ενδιαφέρον, είτε επειδή έχουμε δει κάποιο ψάρι να μπαίνει κάτω από αυτές.
Η μέθοδος αυτή θα μας δώσει κυρίως ασπρόψαρα, όπως σαργούς, μελανούρια, κεφαλόπουλα, σάλπες, ίσως και κάποιο ροφό, με τις χειμωνιάτικες μπουνάτσες ή τις Αλκυονίδες, γιατί τις ημέρες αυτές βγαίνουν προς τα έξω μεγάλα ψάρια και είναι ευκολότερη λεία.
Ένας άλλος τρόπος για να ψαρέψουμε το χειμώνα είναι και το καρτέρι. Γίνεται όμως στα πολύ ρηχά νερά με πολλά μολύβια στη ζώνη, όπου μπορούμε να χτυπήσουμε λαβράκια και μπάφες.
ΣΤΟΛΕΣ
Για το υποβρύχιο κυνήγι το χειμώνα επιλέγουμε στολές που από τη μέσα πλευρά είναι ξυρισμένες. Oι συγκεκριμένες στολές διαθέτουν ένα πορώδες υλικό το οποίο έχει σχεδόν απόλυτη επαφή με το σώμα και αφήνει ελάχιστη ποσότητα νερού να κυκλοφορεί.
Tο κυριότερο στοιχείο πάντως που πρέπει να προσέξουμε είναι να φορέσουμε στολή στο νούμερό μας, να εφαρμόζει στο σώμα «σαν γάντι» όπως λέμε, να είναι από καλά υλικά και να μην μας σφίγγει πολύ.
Στην περίπτωση που μετακινούμεθα από τόπο σε τόπο με φουσκωτό, θα πρέπει να χρησιμοποιούμε μια λεία στολή εξωτερικά και από πάνω να φοράμε νιτσεράδα, όχι απαραίτητα ακριβή. Μπορούμε να κάνουμε χρήση της γνωστής «κίτρινης» με πολύ καλά αποτελέσματα .
Σημαντικό ρόλο παίζει η σωματική διάπλαση. Ένας άνθρωπος που είναι εύσωμος και έχει περισσότερο λίπος αντέχει περισσότερο το κρύο, οπότε, ανάλογη θα είναι και η επιλογή του πάχους της στολής.
Για τις χειμερινές στολές θεωρούνται ικανοποιητικά, τουλάχιστον, τα 5 χιλιοστά για σακάκι και παντελόνι.
Είναι επίσης απαραίτητο το σορτσάκι, που μπαίνει πάνω από τη φόρμα και περιορίζει κατά πολύ την εισαγωγή του νερού.
Σε περίπτωση που χρειαζόμαστε πρόσθετη προστασία από το κρύο φοράμε εκτός από τη στολή και ένα γιλέκο 3 χιλιοστών.
Τον χειμώνα τέλος είναι απαραίτητα τα γάντια και τα μποτάκια από neopren, γιατί τα άκρα παγώνουν γρήγορα.
ΨΑΡΟΝΤΟΥΦΕΚΑ.
Ως γνωστό υπάρχουν δυο είδη που χρησιμοποιούνται ευρέως, αυτό που έχει ως προωθητική δύναμη τα λάστιχα και λέγεται λαστιχοβόλο και αυτό που έχει ως προωθητική δύναμη τον αέρα και αποκαλείται αεροβόλο.
Tο λαστιχοβόλο
Tο λαστιχοβόλο προτιμάται περισσότερο από τους ψαροκυνηγούς, έχει λιγότερες ζημιές και είναι ευθύβολο.
Όσον αφορά τα μεγέθη, το χειμώνα επιλέγουμε κοντά, επειδή το ψάρεμα δεν γίνεται σε βαθιά νερά οπότε δεν έχουμε απαιτήσεις για μακρινές βολές. Τα όπλα είναι από 60 εκ. σωλήνα μέχρι 100 εκ. που αποτελεί και το οριακό μέγεθος. Τα μεγαλύτερα λαστιχοβόλα προορίζονται για εξειδικευμένα ψαρέματα. Το πιο χρηστικό μέγεθος πάντως είναι στα 75 εκατοστά.
Το αεροβόλο.
Όσον αφορά τα αεροβόλα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα 60 εκ., ένα 90 εκ. ίσως και κάτι μεγαλύτερο, αλλά πολύ σπάνια. Με ένα αεροβόλο 90άρι και ένα 60άρι πάντως είμαστε καλυμμένοι.
Tο χειμώνα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στη βέργα μας εκτός από τρίαινα και πεντάαινα, η οποία πολλές φορές θα μας δώσει λύσεις, αρκεί βέβαια να χρησιμοποιείται με το σωστό τρόπο, όπως σε θαλαμωμένα ψάρια, που είναι κοντά το ένα με το άλλο κάνει πολύ καλή δουλειά, γιατί μετά το κτύπημα τα ακινητοποιεί και δεν τρομάζουν τα υπόλοιπα.
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΓΕΝΙΚΑ
Όσον αφορά τη μάσκα, επειδή το ψάρεμα δεν γίνεται σε μεγάλο βάθος, μας ενδιαφέρει να έχει καλό οπτικό πεδίο, άρα θυσιάζουμε τον μικρό όγκο που χρειαζόμαστε το καλοκαίρι λόγω του ότι ψαρεύουμε βαθιά. Tο χειμώνα, επειδή το ψάρεμα γίνεται στα ρηχά, φροντίζουμε περισσότερο για την καλή ορατότητα έτσι ώστε να μην κουράζεται ο αυχένας, ο οποίος σχηματίζει μεγάλη γωνία.
Tο χειμώνα, λόγω του ότι κάνουμε κάλυψη αποστάσεων, τα πέδιλα πρέπει να είναι μαλακά, να έχουν μεν νευρώδη λεπίδα, αλλά να μην είναι πολύ σκληρά. Εφ όσον αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με το υποβρύχιο κυνήγι, καλό είναι για να μην κουραζόμαστε άδικα να έχουμε δυο ζευγάρια πέδιλα, ένα για το χειμώνα και ένα για το καλοκαίρι.
Όσον αφορά τα μολύβια, αυτά είναι ανάλογα με τον τρόπο και το βάθος που θα ψαρέψουμε, καθώς και την σωματική διάπλαση του καθενός. Aν επιλέξουμε τον τρόπο του καρτεριού, όπου το ψάρεμα γίνεται από μισό έως τρία μέτρα, μπορεί να χρειαστεί να μπουν 12 και 13 κιλά μολύβια, αν το ψάρεμα δεν γίνεται με αυτό τον τρόπο αλλά με το ψάξιμο και την κάλυψη αποστάσεων χρησιμοποιούμε λιγότερα. Τα βαρίδια τα υπολογίζουμε σε συνάρτηση με το πάχος της στολής. Όσο πιο χοντρή είναι η στολή, όσο πιο πολύ neopren φοράμε άρα και περισσότερα μολύβια θα χρησιμοποιήσουμε. Άκρως απαραίτητο για το ψάρεμα με καρτέρι στα ρηχά, αλλά και για το ψάρεμα με αποστάσεις είναι τα βαρίδια στα πόδια. Επειδή τα υλικά που χρησιμοποιούμε είναι πολύ χοντρά βοηθούν πολύ στο κολύμπι. Tα πόδια βυθίζονται μέσα στο νερό και δεν γίνονται πεδιλιές έξω από την επιφάνεια του νερού. Tο πέδιλο, δηλαδή αποδίδει, γιατί δουλεύει μέσα στη θάλασσα.
ΨΑΡΕΜΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΚΑΙ ΜΕ ΠΛΩΤΗΡΑ
Το ψαροντούφεκο με ζευγάρι είναι απαράβατος κανόνας για όλους μας ακόμα και αν γίνεται σε ρηχά νερά. Δεν έχει σημασία το βάθος που βουτάμε, καθώς και τα χρόνια που ψαρεύουμε, «φυλάξου από μια κακιά στιγμή να ζήσεις χίλια χρόνια…» λέει η παροιμία.
Και βέβαια ποτέ μα ποτέ δεν ψαρεύουμε χωρίς πλωτήρα που μας βοηθά πολύ συνδέοντάς τον στο κλιπ της ζώνης μας. Είναι ιδεώδης γιατί κρεμάμε στις ειδικές υποδοχές του δεύτερο, ή και τρίτο όπλο, αλλά και τα διάφορα εξαρτήματά μας και τα ψάρια που έχουμε χτυπήσει.
Ο ρόλος του πλωτήρα είναι πολύπλευρος, δεν είναι μόνο η νομοθεσία των λιμενικών αρχών και η ασφάλεια που μας παρέχει σε κάθε μας βουτιά.
Ο σωστός ψαροκυνηγός τον χρησιμοποιεί όχι επειδή τον υποχρεώνει ο νόμος, αλλά επειδή κατανοεί τη σπουδαιότητα του ρόλου του.
Ο πλωτήρας πρέπει απαραιτήτως να είναι μακρόστενος και καθόλου διακριτικών διαστάσεων, καθώς πρωταρχικός του ρόλος είναι η σήμανση της παρουσίας μας σε όποιον επιλέξει να εισέλθει στο χώρο δράσης μας. Απαραίτητη προϋπόθεση για την ασφάλεια μας είναι το έντονο χρώμα του, ώστε να γίνεται άμεσα αντιληπτός. Χρώματα όπως το κίτρινο, το πορτοκαλί ή το κόκκινο κυριαρχούν, χρώματα ευδιάκριτα από μακριά. Όσον αφορά στα υλικά κατασκευής του, στην πλειοψηφία της αγοράς, το διαχρονικό πλαστικό και ελαστικού τύπου Ρνc αποδίδουν τα μέγιστα όσον αφορά στη σχέση κόστους – μακροζωίας.
Υπάρχουν και εταιρείες που σκέφτηκαν να «ντύσουν» τον πλωτήρα τους μ’ ένα πρόσθετο ύφασμα ιδιαίτερα ανθεκτικό, ενισχύοντας έτσι την αντοχή στη φθορά, είτε από το αλάτι ή τον ήλιο, είτε από την επαφή με τις μυτερές προεξοχές των βράχων και τα αγκάθια των ψαριών. Η επιλογή είναι δική σας για τον τύπο του πλωτήρα, αρκεί να χρησιμοποιείτε έστω και τον φθηνότερο…
