Ο Avator είναι η πρωτότυπη έκδοση από μια νέα σειρά ηλεκτρικών κινητήρων που τροφοδοτούνται με μπαταρίες και θα κυκλοφορήσουν στα τέλη του 2022.
Στο Διεθνές Ναυτικό Σαλόνι του Μαϊάμι 2022, πρωτοπαρουσιάστηκε η επερχόμενη σειρά ηλεκτρικών εξωλέμβιων κινητήρων της Mercury με τίτλο Avator. Πρόκειται για τη μελλοντική ματιά της εταιρείας για ελαφριά κατασκευή, με σχεδιασμό που δεν αποκλίνει της συμβατικής εξωλέμβιας μηχανής.
Εγκαθίσταται απέναντι στην Torqueedo, η οποία ήδη κυριαρχεί στην αγορά εξωλέμβιων ηλεκτρικών κινητήρων χαμηλής ισχύος έως και 80 ίππων παγκοσμίως (στην οποία έχουμε αναφερθεί και παρουσιάσει μοντέλα στο παρόν ηλεκτρονικό περιοδικό).
Όπως και το Torqueedo, ο εξωλέμβιος κινητήρας της Mercury φαίνεται να έχει ενσωματωμένη πηγή ενέργειας – δεν υπάρχουν βύσματα ή καλώδια που υποδηλώνουν ότι πρέπει να συνδέσετε μια ξεχωριστή μπαταρία.
Η Mercury έχει επίσης δείξει ότι θα ενσωματώσει την ικανότητα εναλλαγής μπαταριών εν κινήσει, μέσω ενός πίνακα στο επάνω μέρος του κινητήρα που σηκώνεται – ιδανικό για όποιον υποφέρει από το λεγόμενο “άγχος “ το οποίο μείωσε το ενδιαφέρον οσον αφορά τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα στην αρχή της ανάπτυξής τους, πόσο μάλλον τους κινητήρες θαλάσσης…
Generated by pixel @ 2022-02-17T00:57:37.505181
Τα χειριστήρια είναι ενσωματωμένα στην μπροστινή όψη του κινητήρα και όχι στο χειριστήριο – περιλαμβάνουν ένα κουμπί λειτουργίας, δύο κουμπιά εναλλαγής και ένα κουμπί «enter», υποδηλώνοντας ότι ο εξωλέμβιος κινητήρας Avator θα έχει έναν αριθμό προ-προγραμματισμένων τρόπων λειτουργίας που επιλέγονται μέσω μιας μεγάλης ενσωματωμένης έγχρωμης οθόνης LCD, που μπορεί να περιλαμβάνει τα πάντα, από συρτή σε εξαιρετικά χαμηλές ταχύτητες έως αυτόματη μεγιστοποίηση της εμβέλειας.
Generated by pixel @ 2022-02-16T23:17:40.277922Generated by pixel @ 2022-02-17T00:57:37.513455
Έννοια χαμηλής ισχύος Οι εικόνες δείχνουν μια λεπτή και μακριά έλικα 9P με διάμετρο 12,4 ιντσών, υπονοώντας ότι αυτός ο πρωτότυπος εξωλέμβιος κινητήρας είναι αρκετά χαμηλής ισχύος, γύρω στα 10 hp το πολύ.
Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η ανακοίνωση της Mercury ότι θα παρέχει υπερσύγχρονους εξωλέμβιους κινητήρες υψηλής απόδοσης για τη Σειρά E1, ένα παγκόσμιο πρόγραμμα αγώνων που θα συναγωνίζεται τα σκάφη μονού κύτους με μπαταρίες. Σύμφωνα με τους κανόνες της κατηγορίας, τα σκάφη θα χρησιμοποιούν μια μπαταρία 35 kWh για να τροφοδοτούν έναν ηλεκτρικό εξωλέμβιο κινητήρα 150 kW, εκτιμώντας τελική ταχύτητα περίπου 50 κόμβων.
Ο πρώτος αγώνας έχει προγραμματιστεί να διεξαχθεί το 2023.
Σε ισχύ τίθεται η νέα διαδικασία για την κυκλοφορία των ρυμουλκούμενων οχημάτων, η οποία προβλέπει τη χορήγηση ανεξάρτητης άδειας και πινακίδων κυκλοφορίας με βάση την Υπουργική Απόφαση που υπέγραψε ο υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών, αρμόδιος για τις Μεταφορές, Μιχάλης Παπαδόπουλος Απόφαση (Β΄ 4966).
Η διαδικασία προβλέπει ότι όσοι ιδιοκτήτες ρυμουλκούμενων κατηγορίας Ο1 κατέχουν ειδικό σημείωμα ρυμούλκησης θα πρέπει εντός δύο ετών να μεταβούν στις κατά τόπους Διευθύνσεις Μεταφορών και Επικοινωνιών των Περιφερειών, υποβάλλοντας τα δικαιολογητικά που προβλέπονται στην Απόφαση, κατά περίπτωση, με βάση το πλαίσιο που έχει εκδοθεί το ειδικό σημείωμα ρυμούλκησης κάθε οχήματος.
Α) Όταν το ειδικό σημείωμα ρυμούλκησης έχει εκδοθεί βάσει εθνικής έγκρισης τύπου ή έγκρισης τύπου ΕΕ, απαιτούνται:
1. Αίτηση για την έκδοση άδειας κυκλοφορίας
2. Το πρωτότυπο σημείωμα ρυμούλκησης
3. Τουλάχιστον τέσσερις έγχρωμες φωτογραφίες του οχήματος σε έντυπη και ψηφιακή μορφή, με ανάλυση τουλάχιστον 640x480p, διαστάσεων 7×10 cm, ούτως ώστε στις δυο από αυτές να φαίνεται ευκρινώς η οπίσθια όψη του (φώτα, θέση πινακίδας κυκλοφορίας), η πλάγια και η εμπρόσθια όψη του (διάταξη σύνδεσης με το ρυμουλκό όχημα) και στις άλλες ο χαραγμένος αριθμός αναγνώρισης του οχήματος και το πινακίδιο του κατασκευαστή,
4. Αποτύπωμα του 17/ψήφιου αριθμού αναγνώρισης του οχήματος στην περίπτωση που αυτός δύναται να αποτυπωθεί (π.χ. είναι εγχάρακτος ή ανάγλυφος)
Στην περίπτωση αυτή εκδίδεται άμεσα η άδεια κυκλοφορίας και χορηγούνται κρατικές πινακίδες.
Β) Όταν το ειδικό σημείωμα ρυμούλκησης έχει εκδοθεί βάσει της υπ’ αριθμ. οικ. 34075/3603/1999 (Β΄ 2117) υ.α., αρχικά κατατίθενται στην Υπηρεσία τα ανωτέρω 1 έως και 4 δικαιολογητικά της περίπτωσης Α).
Στη συνέχεια η Υπηρεσία χορηγεί 17ψηφιο νέο αριθμό αναγνώρισης του οχήματος, ο οποίος χαράσσεται με ευθύνη μηχανικού σε αυτό.
Ο ενδιαφερόμενος καταθέτει εκ νέου στην Υπηρεσία τα επιπρόσθετα κάτωθι δικαιολογητικά για την ολοκλήρωση της έκδοσης της άδειας κυκλοφορίας και τη χορήγηση των κρατικών πινακίδων:
1. βεβαίωση μηχανικού ότι χάραξε τον νέο αριθμό αναγνώρισης,
2. νέες έγχρωμες φωτογραφίες, με ανάλυση τουλάχιστον 640x480p, διαστάσεων 7×10 cm, στις οποίες φαίνεται ο νέος εγχάρακτος αριθμός αναγνώρισης του οχήματος και το πινακίδιο του κατασκευαστή (θα πρέπει να φαίνεται η διακριτή γραφή του υπάρχοντος αριθμού αναγνώρισης) και
3. το νέο αποτύπωμα του εγχάρακτου αριθμού αναγνώρισης του οχήματος.
Γ) Όταν το ειδικό σημείωμα ρυμούλκησης έχει εκδοθεί βάσει της υπ’ αριθμ. 23780/1978 (Β΄ 42) υ.α. πριν την τροποποίησή της από την υπ’ αριθμ. οικ. 34075/3603/1999 (Β΄ 2117) υ.α., αρχικά κατατίθενται στην Υπηρεσία τα ανωτέρω 1 έως και 4 δικαιολογητικά της περίπτωσης Α) και η Υπηρεσία χορηγεί 17ψηφιο νέο αριθμό αναγνώρισης του οχήματος.
Στη συνέχεια, ο ενδιαφερόμενος απευθύνεται σε Μηχανικό, ο οποίος συντάσσει νέα δήλωση και χαράσσει τον νέο αριθμό αναγνώρισης.
Ο ενδιαφερόμενος καταθέτει εκ νέου στην Υπηρεσία τη νέα δήλωση μηχανικού και τα επιπρόσθετα δικαιολογητικά (2) και (3) της περίπτωσης (Β) για την ολοκλήρωση της έκδοσης της άδειας κυκλοφορίας και τη χορήγηση των κρατικών πινακίδων.
Κατά τη χορήγηση των αδειών κυκλοφορίας για την κατηγορία ρυμουλκούμενων ιδιωτικής χρήσης καταβάλλεται τέλος αδείας ως εξής:
– Για την κατηγορία Ο1 θα καταβάλλεται το ποσό των 30 ευρώ, με κωδικό παράβολου 2992 (κωδικός ανταλλακτικών πινακίδων), μέχρις ότου δημιουργηθεί αντίστοιχος κωδικός αδείας.
– Για τις κατηγορίες Ο2 και άνω καταβάλλεται το αντίστοιχο τέλος αδείας που προβλέπεται για την κυκλοφορία ιδιωτικής χρήσης οχημάτων (75 ευρώ).
Για τη χορήγηση αδειών κυκλοφορίας και πινακίδων ρυμουλκούμενων κατηγορίας Ο2 και άνω, οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να ακολουθήσουν τις προβλέψεις της Απόφασης (Β΄ 4966) και να απευθυνθούν στις κατά τόπου Διευθύνσεις Μεταφορών και Επικοινωνιών των Περιφερειών της χώρας, ανάλογα με την κατηγορία κάθε ρυμουλκούμενου.
Μήπως τελικά η ηλεκτροκίνηση είναι το μέλλον και στη θαλάσσια μετακίνηση; Όπως και στα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα ο ηλεκτροκινητήρας θαλάσσης χρησιμοποιεί την ηλεκτρική ενέργεια που αποθηκεύεται σε επαναφορτιζόμενες συστοιχίες συσσωρευτών ( μπαταρίες). Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα χρησιμοποιούν ηλεκτρικούς κινητήρες αντί των μηχανών εσωτερικής καύσης, το ίδιο συμβαίνει και με τα σκάφη.
Τα δυο βασικά χαρακτηριστικά των ηλεκτρικών κινητήρων είναι το χαμηλό κόστος λειτουργίας και η συντήρησή του.
Torqeedo 10.0 R (20 hp).
Ο ειδικός στην ηλεκτροκίνηση στη θαλάσσια πρόωση Torqeedo εισήγαγε το πιο ισχυρό μέλος της σειράς Cruise των ηλεκτρικών εξωλέμβιων κινητήρων. Το Cruise 10.0 R προορίζεται να καλύψει το κενό μεταξύ των μικρότερων εξωλέμβιων Ultralight και Travel της εταιρείας και των μεγαλύτερων κινητήρων υψηλής τάσης Deep Blue.
Το Cruise 10.0 R λειτουργεί στα 48 βολτ και παρέχει 12 kW πίκ και 10 kW συνεχή ισχύ εισόδου, που συγκρίνεται με έναν κινητήρα καύσης 20 hp.
Ο κινητήρας είναι υδρόψυκτος με κομψό σχεδιασμό χαμηλού προφίλ στην κεφαλή του. Το ενσωματωμένο GPS και ένας ενσωματωμένος υπολογιστής παρέχουν πληροφορίες σχετικά με την ταχύτητα, την κατανάλωση ενέργειας και το υπόλοιπο εύρος στην ενσωματωμένη οθόνη απομακρυσμένης πεταλούδας. Η εφαρμογή Torqeedac της Torqeedo μπορεί να εμφανίζει τις πληροφορίες του κινητήρα στο smartphone μας με Bluetooth.
Τρέχει με maximum ταχύτητα 19 κόμβων διανύοντας απόσταση 18 μιλίων.
Το Cruise 10.0 R είναι σταθμός παραγωγής ενέργειας. Το νέο μοντέλο φτάνει σε κορυφαίες ταχύτητα 21 MPH. Για να πάρουμε μια ιδέα αυτονομίας, ο κινητήρας τρέχει με maximum ταχύτητα 19 κόμβων διανύοντας απόσταση 18 μιλίων . Μπορεί να καλύψει μεγαλύτερες αποστάσεις έως και 46 μίλια με χαμηλότερη ταχύτητα. Το Cruise R 10.0 παρέχει υψηλή ισχύ από χαμηλή τάση (48 V), καθιστώντας εύκολο και απλό το χειρισμό.
Ο Torqeedo 10.0 R (20 hp)κοστίζει 9000 ευρώ χωρίς μπαταρίες.
Βεβαίως υπάρχουν και μεγαλύτεροι ηλεκτρικοί κινητήρες για μεγαλύτερα σκάφη.
Εδώ παρουσίαση σκάφους στη θάλασσα με ηλεκτρικό κινητήρα Torqueedo Deep Blue 50R.
Και τα τρία είδη ψαρέματος πραγματοποιούνται από την ακτή. Surf Casting, Surf Fishing, και Rock Fishing. Φαινομενικά ίσως φαντάζουν ίδια, είναι όμως τόσο διαφορετικά…
Surf Fishing Ο «μικρός αδερφός» του Surfcasting πραγματοποιείται την ίδια εποχή, με προτίμηση τους μήνες που το ψάρι ξεκουράζεται, ξεκινώντας από το Σεπτέμβριο μέχρι και το Δεκέμβριο ή ακόμα και τον Ιανουάριο, εκμεταλλευόμενοι ειδικά όχι τις μεγάλες και δυνατές θαλασσοταραχές αλλά τις πιο εξασθενημένες. Προτιμούμε τα καλάμια light & thin και τα Rip με casting range έως 150 γραμμάρια, είναι το top. Όσον αφορά τους μηχανισμούς, μένουμε στους ίδιους με το πατωτό, με τη μόνη διαφορά ότι οι συγκεκριμένοι είναι λίγο πιο μεγάλοι και παίρνουν περίπου 250 μέτρα 0,30 mm. ενώ μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και οριζοντίου τυμπάνου (Multiplier) της τάξης των 12 λιμπρών. Τα παράμαλλα θα διαφέρουν είτε στη διάμετρο της πετονιάς, που θα είναι πλέον 0,25 -0,30, είτε στα αγκίστρια, που θα είναι No4, αν μιλάμε για Aberdeen, ή No2 αν μιλάμε για Beak, δολωμένα με πορφύρα ή θαλασσινά σαλιγκάρια. Αν είναι αλήθεια ότι η καλύτερη επαφή με τη λεία γίνεται το βράδυ , είναι επίσης αλήθεια ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα καλύτερα δολώματα, υπολογίζοντας καλά τα πετάγματα και φτιάχνοντας τέλεια παράμαλλα. Εξάλλου στο surf fishing, πάνω από όλα υπάρχει η πιθανότητα συνάντησης με πυκνά και πολλαπλά κοπάδια σαργών. Αυτό πρέπει να το έχουμε πάντα στο μυαλό μας, ώστε να προετοιμαστούμε ψυχολογικά και να τακτοποιήσουμε όλα τα καλάμια μας στα σημεία που εμφανίστηκε το πρώτο «σήμα», υπολογίζοντας επίσης την διάρκεια ανάμεσα στο ένα τσίμπημα με το άλλο.
Surf Casting Στο πραγματικό surf casting (εκτός από τις συνθήκες που είναι παρόμοιες με το surf fishing), ο σαργός έχει μια παρουσία σταθερή αλλά αριθμητικά όχι σημαντική. Η αιτία βρίσκεται σε μια φυσική αυτοεπιλογή των ψαριών: γενικά είναι πολύ πιο μεγάλοι σε μέγεθος αλλά πιο λίγοι σε αριθμό – λόγω των πολύ δυνατών ρευμάτων – και ξέρουμε πως κάποια ωραία κομμάτια πάνω από κιλό, γεμίζουν συχνά την ψαροσακούλα των surfcaster. Όσον αφορά τον εξοπλισμό, με τα κατανεμώμενα καλάμια (Rip) θα έχουμε και καλύτερη απόδοση της σχέσης βάρους – δύναμης και απεριόριστες βαλλιστικές δυνατότητες και εξαιρετικές ικανότητες ειδοποίησης των τσιμπημάτων, έστω και αν αυτά είναι πολύ ψιλά. Στα καλάμια αυτά μπορούμε να συνδυάσουμε άνετα τα ροτάντε των 12 λιμπρών ή των 15 λιμπρών (που είναι τα προτεινόμενα ) ή ανώτερα αν χρειαστεί. Το surfcasting στον εξοπλισμό του διαθέτει πολλά και διαφορετικά ειδικά παράμαλλα, για την αντιμετώπιση των σαργών: το Pater Noster και τα διαφορετικά Short είναι τα πιο χρησιμοποιημένα, ενώ σχετικά με τις διαμέτρους κυμαίνονται από το 0,30 έως το 0,40. Φυσικά, μέσα στα κύματα εμφανίζεται η σημασία των λαδερών ιχνών που αφήνουν δολώματα όπως οι σαρδέλες, αλλά και οι σωλήνες, οι πορφύρες, τα μισά καβούρια και τα μονοδόλια. Είναι γνωστό ότι με τα κύματα η πετονιά μας είναι συνεχώς «βασανισμένη» μαζί με τη μύτη του καλαμιού, που σε τέτοιες περιπτώσεις σχεδόν δεν καταλαβαίνει το τσίμπημα. Αυτή είναι μια κατάσταση ιδιαίτερα αρνητική, γιατί δε θα μάθουμε ποτέ αν εν τω μεταξύ τα ψάρια έχουν τσιμπήσει, αν είναι ακόμα καρφωμένα, αν ναι, από πόση ώρα, αν το δόλωμα είναι ακόμα στη θέση του κτλ. Ο surfcaster πρέπει, λοιπόν, να εκπαιδεύει το μάτι του στα διαφορετικά κουνήματα της μύτης του καλαμιού, απομνημονεύοντάς τα, ώστε να είναι έτοιμος για κάθε περίπτωση, ειδικά με το σαργό. Σε βαθιές παραλίες δεν τον βλέπουμε ποτέ σε απαγορευμένες αποστάσεις από την ακρογιαλιά, όντως βρίσκεται μεταξύ των 30 και 70 – 80 μέτρων, πηγαίνοντας ζικ ζακ, πάντα κόντρα στα ρεύματα. Λοιπόν, είναι απαραίτητο να παρατηρούμε και να κατανοούμε αυτές τις διαδρομές, είναι μέρος της φιλοσοφίας για την παρακολούθηση.
Rock Fishing Στο rock fishing υπάρχει κάποια διαφορά μόνο στο μήκος των καλαμιών, αυτό όμως εξαρτάται από τη μορφολογία του ψαρότοπου. Άλλη μια ιδιαιτερότητα – πέρα από τα παράμαλλα που είναι τα ίδια με αυτά του surfcasting – ότι εδώ θα χρησιμοποιήσουμε το μολύβι «παραμελώ», δηλαδή στην περίπτωση που αυτό θα πιαστεί στο βυθό ακόμα και με το ψάρι και δίνοντας λίγη δύναμη στο τράβηγμα της πετονιάς, δεμένο με λίγη ψηλή πετονιά το βαρίδι θα χαθεί. Οι καλύτερες ώρες για το ψάρεμα του σαργού είναι αυτές από το σούρουπο έως το χάραμα και σποραδικά κατά τη διάρκεια της ημέρας, όταν η θάλασσα είναι πολύ φουρτουνιασμένη. Στο rock fishing δεν χρειάζονται μακριά πετάγματα αλλά ένα καλό Rip (το κατανεμώμενο καλάμι), που ξέρουμε ότι είναι ευαίσθητο και έχει δύναμη μαζέματος -είναι απολύτως αποτελεσματικό. Σε αυτό θα βάλουμε ένα γρήγορο και δυνατό μουλινέ με τυλιγμένη 0,35 – 0,40 πετονιά.
Είναι λογικό ότι, για να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα, θα χρησιμοποιήσουμε τα παράμαλλα τύπου pater noster ή short ανεστραμμένο. Αν τα ελατήρια που κρατούν τα αγκίστρια τα κάνουμε να λειτουργούν από τον πάτο καμιά πενηνταριά εκατοστά ακόμα καλύτερα, όπου σε αυτά μπορούμε να δολώσουμε πορφύρες, μύδια, καβούρια, φιλέτα σαρδέλας, σουπιά ή καλαμάρι.
Ένα από τα πιο αποδοτικά δολώματα για μουρμούρες είναι ο ακροβάτης και το μαύρο σκουλήκι, το επονομαζόμενο και «κουκουλάτο» από το περίβλημα που το περιβάλλει.
Πρόκειται για σκουλήκι που συναντάται σε αμμουδερούς βυθούς, αυτοπροστατέυεται απο το «κουκούλι» που διαθέτει σε όλο το μήκος του σώματος του, ενώ από το μαύρο χρώμα που διαθέτει δόθηκε η ονομασία του. Τα πολλά και μικρά ποδαράκια, το μαύρο αίμα και το μαλακό σώμα που διαθέτει, προκαλούν τα ψάρια σε απίστευτο βαθμό..
Που το βρίσκουμε.
Το βάθος που ζει σπάνια ξεπερνά τα πέντε μέτρα. Κατά πλειοψηφία ζει σε άμμο με λίγα βραχάκια, εκεί συνήθως πάνω στο βραχάκι, αλλά πολλές φορές και στην άμμο βρίσκεται εγκατεστημένο το «μαύρο» σκουλήκι. Το «σπίτι» του είναι μια σωληνωτή αμμώδης εξωτερικά κατασκευή, ενώ στο εσωτερικό της υπάρχει μια λεπτή μεμβράνη. Το ένα άκρο της είναι στερεωμένο, ενώ το άλλο που αποτελεί και την είσοδο του σκουληκιού, βρίσκεται κατακόρυφα προς τα πάνω. Εκεί Βγάζει το σκουλήκι το κεφάλι του, όπου ανοίγοντας σαν βεντάλια μαζεύει από το νερό την τροφή του. Με την παραμικρή κίνηση τρυπώνει στη θήκη του και ξαναβγαίνει όταν νοιώσει ότι πέρασε ο κίνδυνος. Εκτός από το φυσικό του περιβάλλον το σκουλήκι μπορούμε να το αγοράσουμε από τα καταστήματα δολωμάτων, ενώ μπορούμε να το διατηρήσουμε σε ένα δοχείο ή χάρτινο κουτί, όπου έχουμε τοποθετήσει μέσα βρεγμένα πράσινα φύκια που μοιάζουν με μαρουλόφυλλα. Αν δεν διαθέτουμε φύκια μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εφημερίδα βρεγμένη με θαλασσινό νερό.
Ο Τρόπος Δόλωσης.
Το σκουλήκι το περνάμε στο αγκίστρι μας δολώνοντάς το όπως τα περισσότερα σκουλήκια, δηλαδή κόβουμε ένα κομμάτι υπολογίζοντας να σκεπάσει όλο το αγκίστρι, αφήνοντας να περισσεύει ένα μικρό τμήμα του. Περνάμε το αγκίστρι από το εσωτερικό του και βγάζουμε το αρπάδι όταν σκεπαστεί όλο το αγκίστρι. Έτσι το σκουλήκι παραμένει ζωντανό και κινείται πάνω στο αγκίστρι προσελκύοντας τα ψάρια.
Το αγκίστρι και το τσίμπημα.
Ημέρα με θολά νερά μπορούμε να πιάσουμε μουρμούρες χρησιμοποιώντας μονάγκιστρο. Το αγκίστρι μας πρέπει να είναι αρκετά ψιλό, συνήθως χρησιμοποιούμε Νο 4 έως και Νο 8. Επίσης πρέπει να είναι καθαρό, με άριστη μύτη, χωρίς σκουριές, οι οποίες δυσκολεύουν στη δόλωση, αλλά και ψοφάνε το σκουλήκι γρηγορότερα. Σας υπενθυμίζουμε ότι η Μουρμούρα όταν τσιμπήσει το δόλωμα, καρφώνεται εύκολα γιατί το πιάνει γερά με τα χείλη της ή και το καταπίνει αμέσως.
Η Μουρμούρα.
Η Μουρμούρα είναι γνωστή και ψαρεύεται από αρχαιοτάτων χρόνων. Οι πρόγονοί μας την ονόμαζαν «Μόρμυρο»! Ανήκει στην οικογένεια των σπαριδών και δεν ξεπερνά συνήθως τους τριάντα πόντους. Έχει χρώμα ασημένιο, διακοσμημένο με δέκα έως δώδεκα σκούρες γκρι απαλές ραβδώσεις. Ζει στην άμμο και πολλές φορές πλαγιάζει δεξιά – αριστερά όπου και αστράφτει στο βυθό της θάλασσας. Πανέξυπνη και φιλύποπτη, βόσκει με αργούς ρυθμούς σκαλίζοντας το βυθό ανοιγοκλείνοντας συνέχεια το στόμα της, ψάχνοντας έναν εκλεκτό μεζέ όπως αυτόν που θα της προσφέρουμε, όπως ένα κομμάτι μαύρο σκουλήκι…
Απο τον Γιώργο Μάγειρα. Φωτογραφίες Νίκος Λυμπερόπουλος.
Το ψάρι είναι το σύμβολο του Χριστού. Σε πολλές χώρες στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι το φαγητό ξεκινά με ψαρόσουπα.
Στην Τσεχία και τα τελευταία χρόνια στην Πράγα, σερβίρεται ψαρόσουπα το πρωί των Χριστουγέννων στην παλαιά Κεντρική Πλατεία της πόλης για τους άπορους αλλά και τους τουρίστες . Στην Καταλονία γνωστή είναι η σούπα από Καπόνια, τα ποία βεβαίως χρησιμοποιούμε και στην Ελλάδα.
Στη Νέα Ζηλανδία συναντάμε τη σούπα Taheroe πού παρασκευάζεται από σπάνια οστρακοειδή που μαζεύουν στη μαύρη άμμο των Νοτίων και Βορείων ακτών της χώρας.
Θυμόμαστε βεβαίως και την Candillo de Congrio, τη Χιλιανή ψαρόσουπα που αναφέρθηκε ο Πάμπλο Νερούντα στην ομώνυμη ωδή του.
Η Ελληνική ψαρόσουπα.
Στην Ελλάδα η ψαρόσουπα και μάλιστα η «κακαβιά» ξεκίνησε να παρασκευάζεται πάνω στα ψαροκάικα. Καθώς οι ψαράδες έφευγαν για… ποιος ξέρει πόσες ημέρες για ψάρεμα, έπαιρναν μαζί τους έναν βολβό πού μπορούσε να διατηρηθεί εκτός ψυγείου αρκετές ημέρες… τη γνωστή μας πατάτα! Φόρτωναν λοιπόν στο καΐκι ένα σακί πατάτες, νερό, λάδι, παξιμάδια, στην καλύτερη περίπτωση μερικά κρεμμύδια κι αυτό ήταν όλο. Ξεκινούσαν για ψάρεμα.
Η διαδικασία της προετοιμασίας απλή. Μία μεγάλη κατσαρόλα στην οποία ετοιμαζόταν η κακαβιά, πατάτες, νερό, λάδι, κρεμμύδι και ψάρια. Όχι όμως τα καλά, τα «Πρώτα» τα «Μαύρα» ή τα «Δεύτερα», αλλά τα «Μουρντάρικα», εκείνα δηλαδή πού έχουν τη μικρότερη εμπορική αξία. Πέρκες, Χάνους, Γύλους, Λύχνους, χειλούδες, σκορπιουδάκια, καπονάκια, ή ψάρια φαγωμένα από τα καβούρια και τα καλαμάρια. Ότι δηλαδή μικρό και φαινομενικά «άχρηστο» το έριχναν στην κατσαρόλα και παρασκεύαζαν μια πεντανόστιμη «Κακαβιά».
Για την επιτυχία όμως αυτού του εξαίρετου εδέσματος χρειάζεται η κατάλληλη δοσολογία και τεχνική την οποία και σας παραθέτουμε:
Μαγειρεύοντας.
Χρησιμοποιούμε την κατσαρόλα της αρεσκείας μας –ανάλογα τα άτομα- καθαρίζουμε πατάτες, 1- 2 κρεμμύδια και τα τοποθετούμε έτσι ώστε να καλυφθεί ο πυθμένας. Από πάνω βάζουμε τα ψάρια ενώ προσθέτουμε γλυκό και θαλασσινό νερό σε κατάλληλη γευστική αναλογία. Γεμίζουμε τη κατσαρόλα τόσο ώστε μόλις να καλύπτονται τα ψάρια, προσθέτουμε μισό δάκτυλο περίπου ελαιόλαδο και τη βάζουμε σε δυνατή φωτιά. Μόλις αρχίζει να βράζει χαμηλώνουμε και αφήνουμε για μισή ώρα με τρία τέταρτα, κατεβάζουμε την κατσαρόλα και η σούπα μας είναι έτοιμη .
Οι ψαράδες χρησιμοποιούσαν και «ξινό» – αν είχαν… Εμείς μπορούμε να στύψουμε όσο λεμόνι μας αρέσει.
Για να προσλάβει μια ξεχωριστή νοστιμιά η κακαβιά μας μπορούμε να προσθέσουμε ένα – δύο καβούρια και χρώμα ροζ, συμπεριλαμβάνοντας στα ψάρια δυο τρία μπαρμπουνάκια .
Εκτός από «μουρντάρικα» πού δεν πρέπει να λείπουν ποτέ από την κακαβιά μας , μπορούμε να προσθέσουμε ένα κομμάτι σφυρίδα, ή άλλο χοντρό ψάρι, για περισσότερο «ψαχνό»…
Καλά Χριστούγεννα κι ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος !!!
Μετακυλίεται η ημερομηνία εφαρμογής της απόφασης Αριθ. 292015 (ΦΕΚ4966 Β 27/10/21), η ισχύς της οποίας άρχιζε την 18-12- 2021.
Η οριστική ημερομηνία εφαρμογής της σχετικής απόφασης θα καθοριστεί από τον Υφυπουργό Υποδομών και Μεταφορών, αρμόδιο για τις Μεταφορές, κ. Μιχάλη Παπαδόπουλο.
Στο χρονικό αυτό διάστημα θα μελετηθεί η δυνατότητα χορήγησης αδειών κυκλοφορίας και πινακίδων με τη διαδικασία που περιγράφεται στην αριθ. 292015/2021 απόφαση (βεβαίωση μηχανολόγου) και σε όσα ρυμουλκούμενα δεν είχαν χορηγηθεί σημειώματα έλξης (ιδιοκατασκευές, ρυμουλκούμενα χωρίς έγκριση τύπου) με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η περαιτέρω κυκλοφορία τους.
Ηλεκτρική άγκυρα απόλυτα ελεγχόμενη από ασύρματο τηλεχειριστήριο. Εξοπλισμένη με GPS και αυτόματο σύστημα πλοήγησης. Δεν χρειάζεται θερμική ασφάλεια, καθώς ο κινητήρας έχει ενσωματωμένη ασφάλεια για το ρεύμα και την υπερθέρμανση και είναι αθόρυβη.
Λειτουργίες πλοήγησης
Χειροκίνητη λειτουργία με τη χρήση τηλεχειριστηρίου ή διακόπτη ποδιού
Λειτουργία αγκυροβολίας σταθερού σημείου
Λειτουργία προκαθορισμένης διαδρομής
Λειτουργία με προκαθορισμένη σταθερή ταχύτητα
Η μηχανή προσφέρει στο χρήστη τα ακόλουθα οφέλη:
Να πλησιάζει αθόρυβα και να παραμένει ακριβώς πάνω από το σημείο που επιθυμεί να ψαρέψει καθώς με το GPS διορθώνεται αυτόματα η θέση του σκάφους
Να καταγράψει & να αποθηκεύσει διαδρομές που στη συνέχεια θα μπορεί να επαναλάβει με ακρίβεια
Να περάσει με προκαθορισμένη σταθερή ταχύτητα πάνω από αποθηκευμένες διαδρομές
Να ελέγχει χειροκίνητα το σκάφος προς όποια κατεύθυνση θέλει και με εναλλαγές στην ταχύτητα.
Η λέξη SONAR (Ηχοβολιστικό) είναι η συντόμευση των λέξεων SOUND – NAVIGATION – RANGING. Η εφεύρεση και η ανάπτυξη του είχε σκοπό την ανακάλυψη των εχθρικών υποβρυχίων κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Το ηχοβολιστικό (βυθόμετρο) αποτελείται από τα κάτωθι: 1) Οθόνη 2) Πομπό (βρίσκεται μέσα στην οθόνη) 3) Δέκτη (βρίσκεται μέσα στην οθόνη) 4) Αισθητήρα (transducer) (αντένα)
Ο πομπός δημιουργεί έναν υψηλό ηλεκτρικό παλμό και τον στέλνει στον αισθητήρα. Ο αισθητήρας (Transducer) μετατρέπει τους ηλεκτρικούς παλμούς σε ηχητικό σήμα και τους στέλνει μέσα στο νερό κάτω από το σκάφος σας. Όταν το ηχητικό σήμα συναντήσει κάποιο εμπόδιο, επιστρέφει στον αισθητήρα, μετατρέπεται σε ηλεκτρικό σήμα και στέλνεται στο δέκτη, ο οποίος το ενισχύει και το στέλνει στην οθόνη.
Η ταχύτητα του ήχου στο νερό είναι 1490 μέτρα το δευτερόλεπτο, ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ της εκπομπής και της λήψης του σήματος μπορεί να μετρηθεί και έτσι καθορίζεται η απόσταση προς το αντικείμενο. Η λειτουργία αυτή επαναλαμβάνεται πολλές φορές κάθε δευτερόλεπτο.
Κύλιση διαγράμματος βυθού
Η κύλιση του βυθού στην οθόνη γίνεται από τα δεξιά προς τα αριστερά. Η συσκευή στέλνει και λαμβάνει σήματα τα οποία εμφανίζει στην οθόνη. Επειδή συμβαίνει πολλές φορές το δευτερόλεπτο, μια συνεχόμενη γραμμή σχεδιάζεται κατά μήκος της οθόνης ζωγραφίζοντας το βυθό, επειδή ο ήχος επιστρέφει από κάθε αντικείμενο που υπάρχει μεταξύ της επιφάνειας και του βυθού εμφανίζεται και αυτό στην οθόνη.
Γνωρίζοντας την ταχύτητα του ήχου στο νερό και το χρόνο που κάνει η επιστροφή του ήχου στο δέκτη, η συσκευή μπορεί να σας δείχνει με μεγάλη ακρίβεια το βάθος του βυθού, των ψαριών, αλλά και κάθε αντικειμένου.
Τέσσερις είναι οι παράγοντες που καθορίζουν την τέλεια λειτουργία της συσκευής.
1) Υψηλή ανάλυση οθόνης. Η οθόνη της συσκευής πρέπει να έχει υψηλή ανάλυση σε κάθετα σημεία (pixels) και πάρα πολύ καλή αντίθεση (βαθμός διαφοράς φωτεινού – σκούρου), όπως επίσης πάρα πολλά χρώματα, ώστε τα στοιχεία που εμφανίζονται να είναι λεπτομερή, κατανοητά και ξεκάθαρα με όλες τις συνθήκες φωτισμού.
2) Ευαίσθητος δέκτης. Ο δέκτης της συσκευής πρέπει να είναι ικανός να συναλλάσσεται με μεγάλη ποσότητα σημάτων, να μειώνει τα πάρα πολύ δυνατά σήματα και να ενισχύει τα αδύνατα σήματα που λαμβάνει από τον αισθητήρα (transducer). Πρέπει επίσης να μπορεί να διαχωρίζει τα σήματα που είναι το ένα κοντά στο άλλο, να τα εμφανίζει και να τα ξεχωρίζει στην οθόνη.
3) Μεγάλη ισχύς του πομπού. Ο πομπός της συσκευής να έχει μεγάλη δύναμη, να μπορεί να στέλνει το σήμα με ισχύ και να έχουμε επιστροφές σημάτων και από τους πιο αδύνατους στόχους για τέλεια διευκρίνιση του βυθού και των αντικειμένων που υπάρχουν σε αυτόν.
4) Αποτελεσματικός αισθητήρας. Ο αισθητήρας δεν πρέπει μόνο να μπορεί να δεχθεί τη μεγάλη ισχύ από τον πομπό, αλλά να μπορεί να μετατρέπει το ηλεκτρικό σήμα σε ηχητική ενέργεια με πολύ μικρή απώλεια, επίσης να μπορεί να ανιχνεύει και τα πιο αδύνατα επιστρεφόμενα σήματα από μεγάλα βάθη, αλλά και από πολύ μικρά ψάρια. Όλα τα συστήματα της συσκευής πρέπει να συνεργάζονται μεταξύ τους κάτω από όλες τις καιρικές συνθήκες με υψηλές ή χαμηλές θερμοκρασίες.
Συχνότητες
Συχνότητα είναι ο αριθμός των πλήρων παλμών ή δονήσεων που δημιουργούνται σε μια περίοδο χρόνου τυπικά σε ένα δευτερόλεπτο. Η συχνότητα των ηχητικών κυμάτων μετράται στην μονάδα Hertz. Ένα Hertz είναι ένας κύκλος ανά δευτερόλεπτο. Παράδειγμα ένας αισθητήρας 50 kHz λειτουργεί στους 50000 κύκλους ανά δευτερόλεπτο. Οι συχνότητες των βυθομέτρων είναι υπέρηχοι και δεν τιε ακούει ανθρώπινο αυτί αλλά ούτε και τα ψάρια.
Τα βυθόμετρα LOWRANCE εργάζονται στους 200, 83 και στους 50 χιλιοκύκλους ή σε συνδυασμούς 200/50 ή 200/83 χιλιοκύκλους. Υπάρχουν πλεονεκτήματα για την κάθε συχνότητα, αλλά για την καλύτερη παρατήρηση στη θάλασσα σε ρηχά νερά μέχρι 100 μέτρα είναι οι 200 χιλιόκυκλοι. Οι 200 kHz μπορούν να δουλέψουν μόνο σε μικρά βάθη διότι το μήκος κύματος της συχνότητας είναι μικρό, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πάνε σε μεγάλο βάθος σε αντίθεση με τους 50 kHz που έχουν μεγάλο μήκος κύματος και πάνε σε μεγαλύτερο βάθος.
Μικρή συχνότητα (50 kHz) μεγάλο μήκος κύματος, μεγάλα βάθη, μεγάλη συχνότητα (200 kHz) μικρό μήκος κύματος, μικρά βάθη είναι αντιστρόφως ανάλογα.
Είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τα οφέλη κάθε συχνότητας στην παρατήρηση των ψαριών και των άλλων αντικειμένων. Το μήκος κύματος του ηχητικού σήματος ορίζεται από την συχνότητα των ηχητικών παλμών και την πυκνότητα του μέσου που ο ήχος ταξιδεύει. Για να βρούμε το μήκος κύματος, διαιρούμε την ταχύτητα του ήχου στο νερό με την συχνότητα που χρησιμοποιούμε.
Γνωρίζουμε ότι η ταχύτητα μετάδοσης του ήχου στο νερό είναι 1490 μέτρα το δευτερόλεπτο, εάν χρησιμοποιούμε αισθητήρα 200 χιλιοκύκλων τότε το μήκος του κύματος θα είναι 1490 μέτρα/δευτερόλεπτο: 200000 κύκλοι/δευτερόλεπτο= 0,00745 μέτρα/κύκλο. Το ίδιο συμβαίνει και με τους 50 χιλιοκύκλους. 1490 μ/δ : 50000 κ/δ = 0,0298 μ/κ.
Παρατηρώντας το μήκος κύματος στους 200 χιλιοκύκλους και στους 50 χιλιοκύκλους βλέπουμε ότι στους 200 kHz το μήκος κύματος είναι πολύ μικρότερο από τους 50 kHz, οπότε θα έχουμε πολύ καλύτερη παρατήρηση ακόμη και των πολύ μικρών ψαριών που αυτά ίσως να μην φαίνονται στους 50 kHz. Με τους 200 kHz μπορείτε να κινείστε με μεγάλες ταχύτητες σε ρηχά νερά και να έχετε βυθό χωρίς μεγάλες παρεμβολές από ανεπιθύμητα παράσιτα.
Βλέπετε καλύτερα τους ήχους των ψαριών στην οθόνη λόγω του μικρού μήκους κύματος του σήματος και μπορείτε να βλέπετε δύο ξεχωριστούς ήχους ψαριών εάν αυτά βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο αντί μιας μάζας που συμβαίνει στους 50 kHz λόγω του μεγάλου μήκους κύματος. Οι 50 χιλιόκυκλοι εφόσον μπορούν να πάνε σε μεγάλα βάθη, είναι για καλύτερη παρατήρηση σε πιο βαθιά νερά, έναντι των 200 χιλιοκύκλων.
Οι αισθητήρες (Transducer) των 200 χιλιοκύκλων έχουν μικρότερο άνοιγμα γωνίας έναντι μεγαλυτέρου ανοίγματος γωνίας στους αισθητήρες των 50 χιλιοκύκλων. Το άνοιγμα γωνίας έχει σχέση με το μέγεθος του αισθητήρα.
Γενικά χρησιμοποιούμε στη θάλασσα και στη χώρα μας για ρηχά νερά τους 200 χιλιοκύκλους και για βαθιά νερά τους 50 χιλιοκύκλους οι 83 χιλιόκυκλοι χρησιμοποιούνται σε χώρες που δεν έχουν βαθιά νερά.
Tip: Από την αλιευτική μας εμπειρία, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τις δυο δέσμες συγχρόνως.
Η ιστορία των βυθομέτρων-fishfinderLowrance
Στο τέλος της δεκαετίας του 1950, ο Κάρλ Λόουρανς και οι γιοι του Άρλεν και Ντάρελ, λόγω της μεγάλης αγάπης που είχαν προς το ψάρεμα, άρχισαν τις υποβρύχιες καταδύσεις και άρχισαν να παρατηρούν τις συνήθειες των ψαριών (μετακινήσεις, τόποι διαβίωσης, θερμοκρασίες κλπ).
Τα χρόνια αυτά, λίγοι άνθρωποι, χρησιμοποιούσαν τα μεγάλα επαγγελματικά βυθόμετρα, τα οποία λειτουργούσαν με λυχνίες, σε χαμηλές συχνότητες και με μεγάλες καταναλώσεις σε αμπέρ και ήταν αδύνατο να δείξουν μεμονωμένα ψάρια, έδειχναν μόνο μεγάλα κοπάδια ψαριών.
Ο Κάρλ και οι γιοι του άρχισαν να σχεδιάζουν ένα μικρό φορητό βυθόμετρο το οποίο θα έβρισκε και το μεμονωμένο ψάρι.
Μετά από χρόνια έρευνα και σκληρή δουλειά κατασκευάσθηκε το πρώτο μικρό ερασιτεχνικό βυθόμετρο το οποίο θα άλλαζε για πάντα την παγκόσμια ιστορία του ψαρέματος.
Το 1957 δημιουργήθηκε μια νέα βιομηχανική μονάδα με την κατασκευή και την πώληση του πρώτου ερασιτεχνικού βυθομέτρου με τρανζίστορ. Το 1959 η εταιρία Lowrance παρουσίασε ένα μικρό πράσινο κουτί, το οποίο έγινε το πιο δημοφιλές βυθόμετρο σε όλο τον κόσμο και ήταν το πρώτο πετυχημένο ερασιτεχνικό βυθόμετρο. Περισσότερα από 1 000 000 τεμάχια κατασκευάσθηκαν μέχρι το 1984, όπου σταμάτησε η παραγωγή του, λόγω μεγάλου κόστους. Από το 1957 έως σήμερα η Lowrance είχε μακρύ δρόμο. Από το μικρό πράσινο κουτί, στα τελευταίας τεχνολογίας αριστουργήματα «Βυθόμετρα και GPS» η LOWRANCE συνεχίζει να ηγείται στην παγκόσμια αγορά του ερασιτεχνικού βυθομέτρου.
Διάφορα άλλα αξιόπιστα βυθόμετρα – fishfinder είναι τα: Furuno, Simrad, Garmin κλπ.
