Αναζήτηση των «καλών σημαδιών».

Κείμενο φωτογραφίες Νίκος Λυμπερόπουλος

Όσο τα ψάρια λιγοστεύουν, τόσο θα πρέπει να αναπτύσσουμε σχέδια δράσεις και αναζήτησης των «καλών σημαδιών» ώστε να έχουμε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Για την ανακάλυψη των «καλών» σημαδιών.

Ανέκαθεν οι ξέρες και οι τραγάνες ήταν από τους αποδοτικότερους ψαρότοπους. Εκεί συχνάζουν τα ψάρια πρώτης κατηγορίας προσπαθώντας να βρουν τροφή, όπου σε τέτοια μέρη υπάρχει άφθονη.
Το ενδιαφέρον μας γενικότερα εστιάζεται στα αποκαλούμενα «καλά ψάρια», όπου φυσικά συμπεριλαμβάνονται οι Τσιπούρες οι σαργοί, τα μελανούρια, οι μουρμούρες και τα λυθρίνια. Η επιλογή του δολώματος για το ψάρεμα των προαναφερομένων ψαριών δεν είναι και τόσο δύσκολη υπόθεση. Οι τροφές πού προτιμούν είναι αυτές που βρίσκουν στο φυσικό τους περιβάλλον, ζωικοί οργανισμοί δηλαδή του βυθού. Γι’ αυτό κι εμείς θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε για δόλωμα: Μύδια, γαρίδες, καραβιδάκια, σκαλτσίνια, καβουράκια και σκουλήκια με κορυφαία το αμερικάνικο, το Φαραώ τα μονοδόλια κλπ. Η σαρδέλα σε τάκο ακόμη αποτελεί ένα από τα καλύτερα δολώματα για τα περισσότερα ψάρια. Έχει παρατηρηθεί όμως ότι ψάρια που αγαπούν πολύ κάποια δολώματα, σε κάποιες περιοχές ούτε που τα αγγίζουν! Αυτό συμβαίνει γιατί στον συγκεκριμένο τόπο που ψαρεύουμε δεν υπάρχει το δόλωμα που χρησιμοποιούμε. Προσοχή λοιπόν γιατί το ψάρι τρώει μόνο ότι βρίσκει στην περιοχή που κατοικεί.
Η περιοχή που ψαρέψαμε κράταγε κάτι καλές τσιπούρες, ενώ για το συγκεκριμένο ψάρεμα επιλέξαμε μονοδόλια, μάνες και παστό φαραώ.
Βασική προϋπόθεση όμως για αποδοτικό ψάρεμα υπενθυμίζουμε ότι είναι η σωστή ανάγνωση του βυθομέτρου – fishfinder, γι’ αυτό θα πρέπει να να κατανοούμε αυτό που απεικονίζεται στην οθόνη του.

Το δόλωμα στο αγκίστρι
Γαριδούλες βρίσκουμε σχετικά εύκολα. Η ζωντανή γαρίδα αποτελεί ένα από τα κορυφαία δολώματα. Θα τη μαζέψουμε από κάποιο μόλο ή βραχάκια και θα την διατηρήσουμε σε καθαρό θαλασσινό νερό μακρυά από τον ήλιο. Κατά την διάρκεια της δόλωσης θα προσέξουμε ώστε περνώντας το αγκίστρι να μην καρφώσουμε το στήθος της, ώστε να παραμείνει ζωντανή.
Το ίδιο ισχύει και για το καραβιδάκι πού μπορούμε να το προμηθευτούμε ζωντανό από τα καταστήματα ειδών αλιείας. Για τα σκαλτσίνια χρειαζόμαστε μάσκα, βατραχοπέδιλα και ψάξιμο στο μέρος όπου υπάρχουν. Αφού τα μαζέψουμε τα σπάμε προσεκτικά χωρίς να τα λειώσουμε και τα δολώνουμε όπως την γαρίδα. Ο ίδιος τρόπος συλλογής ισχύει και για τα καβουράκια, πριν όμως τα δολώσουμε αφαιρούμε δαγκάνες, αφήνουμε από δύο έως τέσσερα πόδια και δολώνουμε από την κάτω πλευρά ώστε να μην μπορεί να κρυφτεί κάτω από πέτρες.
Αν επιλέξουμε μύδι, θα το ανοίξουμε προσεκτικά, θα περάσουμε το αγκίστρι στο κρέας του και θα το αφήσουμε έτσι μισάνοικτο, αφ’ ενός για να μη φαίνεται το αγκίστρι και αφ εταίρου για να προστατέψουμε το δόλωμα από τα τσιμπήματα των μικρών ψαριών πού έτσι κι αλλιώς θα μαζευτούν.
Μάνες και μονοδόλια αποτελούν μερικούς από τους καλύτερους μεζέδες για τους Σαργούς και τις τσιπούρες.
Το δόλωμα πρέπει να το τοποθετήσουμε ολόκληρο, με τρόπο ώστε να μην καλύπτει μόνο το αγκίστρι αλλά και ένα τμήμα από την πετονιά, αποτελώντας έτσι ένα προκλητικό ερέθισμα για το ψάρι χωρίς ουσιαστικά να φαίνεται το αγκίστρι.
Γι αυτή τη δουλειά υπάρχει ειδική βελόνα που πωλείται από τα καταστήματα ειδών αλιείας για την συγκεκριμένη χρήση. Μετά την τοποθέτηση του δολώματος, το σκουλήκι διατηρείται ακέραιο και επομένως ελκυστικότερο για το ψάρι.
Στην περίπτωση της μάνας, αναλόγως του μεγέθους της την κόβουμε στα τρία ή στα τέσσερα και δολώνουμε το κομμάτι όπως πιο πάνω το σκουλήκι, αν και αποδοτικότερη είναι όταν δολωθεί ολόκληρη, έστω κι αν μας φαίνεται το μέγεθός της υπερβολικό. Μια καλή τσιπούρα θα την καταπιεί μονομιάς.

Ένα άλλο καλό δόλωμα που κρατάει πολύ και μπορούμε να πάρουμε μαζί μας στις διακοπές, είναι το παστό φαραώ. Τα περισσεύματα του σκουληκιού από ψαρέματα, γυρίζοντας στο σπίτι, τα αλατίζουμε με χοντρό αλάτι και τα βάζουμε στην κατάψυξη μέχρι να έρθει η ώρα να τα χρησιμοποιήσουμε.

Η τεχνική του Ψαρέματος
Η πετονιά που θα χρησιμοποιήσουμε θα πρέπει να είναι 25 το πολύ 30mm με προτίμηση την αόρατη. Περνάμε ένα βαρίδι σωληνωτό, όσο το δυνατόν μικρότερο πριν δέσουμε το αγκίστρι της επιλογής μας πού θα πρέπει να είναι Νο3 ή Νο4 παπαγαλάκι ή άλλου τύπου με μεγάλη κοιλιά. Σκοπός του σωληνωτού βαριδιού είναι να μείνει κολλημένο στο βυθό καθώς το ψάρι τσιμπά, ή γλύφει το δόλωμα ώστε να μην υποψιαστεί και φύγει. Όσο πιο απλή και μικρή αρματωσιά, τόσο καλύτερα αποτελέσματα. Εμείς τις περισσότερες φορές δεν χρησιμοποιούμε ούτε στριφτάρι…
Το ρίξιμο της πετονιάς τώρα θα πρέπει να γίνει ανάμεσα στις ξέρες – εκεί που ο βυθός δεν έχει σκαλώματα.
Αφού τσιμπήσει το ψάρι και καταφέρουμε να το φέρουμε μέχρι το σκάφος, ποτέ δεν το τραβάμε επάνω, αλλά το αποχιάζουμε.

Ο τόπος και τα ψάρια.
Ο τόπος που επιλέξαμε είχε περίπου 6 μέτρα βάθος και ήταν σχετικά κοντά στην ακτή .
Ρίξαμε σιγά – σιγά αγκυράκι και αφήσαμε το φουσκωτό να ηρεμήσει. Μόλις σταμάτησε πήγαμε στην αντίθετη πλευρά από εκείνη που είχαμε ρίξει άγκυρα και ξεκινήσαμε το ψάρεμα.
Η Τσιπούρα και ο Σαργός είναι πολύ δυνατά ψάρια, άλλοτε τσιμπούν χωρίς όρεξη και άλλοτε αρπάζουν με δύναμη το δόλωμα. Κάνουν πολλά κεφάλια και δυνατά χτυπήματα γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή να μην μας ξαγκιστρωθούν, γι αυτό ποτέ δεν ζορίζουμε την πετονιά! Αφήνουμε όταν τραβούν και τραβάμε μόλις χαλαρώσουν. Εάν πετύχουμε την Τσιπούρα σε ημέρα πού αρπάζει το δόλωμα και το καταπιεί, έχουμε ελάχιστες έως καμία πιθανότητες να τη φέρουμε στο σκάφος – ιδιαιτέρως αν ξεπερνά το κιλό- διότι με τα δυνατά σαγόνια της θα μάσηση την πετονιά και θα μας την κόψει. Αν είναι ημέρα πού γλύφει και την πετύχουμε τη στιγμή πού έχει δαγκώσει το δόλωμα και το έχει στο στόμα ώστε να το μαλακώσει και να βγάλει το αγκίστρι, είμαστε τυχεροί. Με ένα τράβηγμα θα την πιάσουμε από τα χείλια και θα την φέρουμε στο σκάφος – πάντα με τη χρήση απόχης – ώστε με σιγουριά να καταλήξει στα κάρβουνα !

Για καλύτερα αποτελέσματα
Καλό θα ήταν να ελέγχουμε αραιά και που, την ακεραιότητα των σκουληκιών, διότι μπορούν να φαγωθούν από καβούρια. Όσον αφορά το ψάρεμα με πολλά καλάμια, είναι απαραίτητο αυτά να είναι σε διάταξη τέτοια, ώστε οι πετονιές να μην μπλέκουν μεταξύ τους σε περίπτωση που το ψάρι τσιμπήσει, ενώ είναι γνωστό ότι συνήθως αυτές οι καταστάσεις οδηγούν στην απώλεια του ψαριού, γι αυτό χρησιμοποιούμε 2 – 3 και μάλιστα από τη μια πλευρά του σκάφους.
Κάτι ακόμη που χρειάζεται προσοχή είναι η επιλογή των εργαλείων μας, γιατί μπορεί να αντιμετωπίσουμε ψάρια με εντυπωσιακές διαστάσεις και μαχητικότητα, ικανά να καταπονήσουν αισθητά τον εξοπλισμό μας και προπαντός το ακραίο τμήμα του. Είναι επίσης σημαντικό να διαθέτουμε εφεδρικά εργαλεία γιατί σε τέτοιας μορφολογίας βυθούς τα σκαλώματα είναι συχνά. Ένα κουτί καλοδιατηρημένα αγκίστρια και πολύ καλής ποιότητος πετονιά είναι τα βασικά εργαλεία που θα μας δώσουν καλά ψάρια στο συγκεκριμένο είδος ψαρέματος.