Επιμέλεια: Γιώργος Μάγειρας. Φωτογραφίες Νίκος Λυμπερόπουλος.
Η Κατσούλα – όπως άλλωστε τα περισσότερα ψάρια τρώγεται τηγανιτή, βραστή και ψητή στα κάρβουνα αφού την έχουμε πριν αλείψει με ελαιόλαδο. Στην Αίγινα όμως- όπου αποτελεί έναν ανεπανάληπτο μεζέ- «όποιος δεν τον έχει δοκιμάσει με βουτυρο δεν ξέρει τίποτα…» όπως λένε οι ντόπιοι ψαράδες που τις τρώνε πίνοντας ουζάκι.
Η Κατσούλα – όπως άλλωστε τα περισσότερα ψάρια τρώγεται τηγανιτή, βραστή και ψητή στα κάρβουνα αφού την έχουμε πριν αλείψει με ελαιόλαδο. Στην Αίγινα όμως- όπου αποτελεί έναν ανεπανάληπτο μεζέ- «όποιος δεν τον έχει δοκιμάσει με βουτυρο δεν ξέρει τίποτα…» όπως λένε οι ντόπιοι ψαράδες που τις τρώνε πίνοντας ουζάκι.
Η θάλασσα τροφοδοτούσε ανέκαθεν με την ποικιλία και την αφθονία της τους κατοίκους της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας. Τα καθαρά και όχι ιδιαίτερα βαθιά νερά και τα πολυάριθμα είδη ψαριών, μαλακίων και οστρακοειδών, που – κατά τους αρχαίους τουλάχιστον χρόνους – υπήρχαν σε πλούσιες ποσότητες, καθιστούν ευνόητη την αγάπη των Ελλήνων για τα θαλασσινά.Οι αρχαίες γραπτές πηγές σώζουν πλήθος πληροφοριών σχετικά με τα είδη των θαλασσινών που καταναλώνονταν, καθώς και τους τρόπους αλίευσης και μαγειρέματος τους, οι οποίες δεν έχουν αλλάξει και πολύ.
Υλικά
1 κιλό κατσούλεςΑλεύρι μαλακό για το αλεύρωμα των ψαριώνΑλάτιΦρέσκο βούτυρο.
Εκτέλεση
Βάζουμε το φρέσκο βούτυρο σε τηγάνι, το τοποθετούμε σε σιγανή φωτιά και το αφήνουμε να λιώσει. Αφού έχουμε καθαρίσει, αλατίσει και αλευρώσει τα ψάρια, δυναμώνουμε λίγο τη φωτιά και τα ακουμπάμε προσεκτικά.Τηγανίζουμε και από τις δύο πλευρές έως ότου ροδίσουν Καλή όρεξη!
