Επιμέλεια Νίκος Λυμπερόπουλος
Μηχανισμός ευρείας χρήσεως με πολύ καλά χαρακρηριστικά.
Δύναμη φρένων 15kg
9+1 αδιάβροχα ρουλεμάν από ανοξείδωτο ατσάλι
Σώμα αλουμινίου
Στροφείο αλουμινίου
Προστασία από το θαλασσινό νερό
Ορειχάλκινο κεντρικό γρανάζι
Εργονομική λαβή χερουλιού.
Επιμέλεια: Νίκος Λυμπερόπουλος
Inchiku-I Jig New Generation 180gr. Διατίθεται σε διάφορα χρώματα, ιδανικό για jigging.Πολύ αποδοτικό σε συναγρίδες και φαγκριά! Σε διάφορα χρώματα και μεγέθη για όποιο βάθος και αν ψαρεύετε! Ιδανικό για να το δολώσετε με κομμάτια από καλαμάρι για μικρά φαγκριά και τσαούσια. Μπορείτε ακόμη να το αρματώσετε με τρία αγκίστρια και να δολώσετε επάνω του ζωντανό – νωπό καλαμάρι ή σουπιά!
eFishing
Λεωφόρος Βουλιαγμένης 232, ΑΓ.ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 17343 Ελλάδα
ΤΗΛ: +30 2109712720
FAX: +30 2155510434
Κείμενο – φωτογραφίες Νίκος Λυμπερόπουλος.
Για επιτυχημένα ψαρέματα θα πρέπει να εξοπλίσουμε κατάλληλα το σκάφος μας ώστε να έχουμε θετικό αποτέλεσμα.
Όσον αφορά την πρόωση του σκάφους είτε κάνουμε συρτή αφρού, είτε συρτή βυθού θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τον βοηθητικό μας κινητήρα εφόσον κινούμεθα με πολύ χαμηλές ταχύτητες, έως και κάτω του ενός κόμβου, όταν πρόκειται για συρτή με ζωντανό. Για μεγαλύτερη ευκολία στη χρήση του γκαζιού της βοηθητικής μηχανής μπορούμε να της προσαρμόσουμε μια προέκταση η οποία θα μας βοηθήσει και στο να την κατευθύνουμε δεξιά – αριστερά παράγοντες που παίζουν σημαντικότατο ρόλο κατά την διάρκεια του ψαρέματός μας.
Τα όργανα του σκάφους
Για συρτή με μολύβι φύλακα χρειαζόμαστε τον κατάλληλο ηλεκτρονικό εξοπλισμό, με κύριο όργανο το βυθόμετρο, γιατί χωρίς αυτό είναι αδύνατο να τραβήξουμε βαθιά ενώ μπορούμε να βλέπουμε ανά πάσα στιγμή τα κοπάδια των ψαριών, το μέγεθός τους και το βάθος που βρίσκονται.
Καλάμια και Μηχανισμοί
Αν θελήσουμε μέχρι να φτάσουμε στον τόπο που θα κάνουμε φύλακα να ψαρέψουμε με συρτή αφρού, για ψάρια μέχρι 10-15 κιλά χρειαζόμαστε καλάμι προδιαγραφών μεταξύ 12-30lb. Οι οδηγοί του μπορεί να είναι είτε ροδέλες ή συνδυασμός δακτυλίων με τον τελευταίο οδηγό τύπου roller, ή όλοι οι οδηγοί τύπουδακτύλιοι. Ως προς το μήκος του καλαμιού προτείνουμε ένα ψηλό καλάμι μεταξύ 1.80 και 2.20 μέτρα με ευλύγιστο άκρο που είναι πιο λειτουργικό.
Σημαντικό στοιχείο στην επιλογή του μηχανισμού αποτελεί η σχέση εμπλοκής των γραναζιών τους. Για παράδειγμα 4,5/1, υποδηλώνει τους ρυθμούς περιστροφής του τυμπάνου του μηχανισμού για κάθε μία περιστροφή του λεβιέ. Έτσι ένας μηχανισμός με σχέση εμπλοκής των γραναζιών 4,5/1 υποδηλώνει ότι για κάθε μία πλήρη στροφή του λεβιέ το καρούλι της πετονιάς περιστρέφεται 4,5 φορές. Για γρήγορα μέτρια ψάρια, όπως κυνηγοί, τονάκια, μανάλια κλπ, προτείνονται μηχανισμοί με σχέση 6.0 / 1.
Τα νήματα και οι πετονιές που θα χρησιμοποιήσουμε θα πρέπει να είναι πολύ καλής ποιότητος, γιατί αν χάσουμε ένα καλό ψάρι από χρήση χαμηλής ποιότητος προϊόντος είναι σίγουρα αμαρτία.
Δολώματα και Περιφερειακά
Όλα τα σκάφη πρέπει να διαθέτουν ψυγείο πάγου μεγάλου μεγέθους, για τη διατήρηση των αλιευμάτων μας, των αναψυκτικών και τροφίμων….
Η απόχη, που είναι κύριο εργαλείο επιβάλλεται να είναι πολύ μεγάλη, ενώ ένα ακόμη αξεσουάρ είναι ο γάντζος, του οποίου πρέπει οπωσδήποτε να έχουμε ασφαλισμένη πάρα πολύ καλά τη μύτη.
Ο χώρος αποθήκευσης των τεχνιτών μας δολωμάτων θα πρέπει να σφραγίζει καλά. Μέσα σε αυτόν θα διατηρήσουμε σε άριστη κατάσταση τα ψαράκια, τις λούρες και τα κουταλάκια διαφόρων μεγεθών και χρωμάτων, τις σαλαγκιές και τα αγκίστριά μας, ώστε να μη σκουριάζουν.
Αν ψαρεύουμε με ζωντανό δόλωμα όπου τα αποτελέσματα θα είναι σαφώς καλύτερα, ένα πάρα πολύ σημαντικό εργαλείο είναι η δεξαμενή των ζωντανών δολωμάτων. Θα είμαστε τυχεροί αν διαθέτει εκ κατασκευής του το σκάφος μας, σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να την κατασκευάσουμε εμείς. Η απλούστερη λύση είναι η χρήση ενός ψυγείου από φελιζόλ, ενώ για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα εφαρμόζουμε μια μικρή αντλία ανανέωσης του νερού ή αντλία οξυγόνωσης.
ΨΑΡΕΜΑ ΜΕ ΜΟΛΥΒΙ-ΦΥΛΑΚΑ.
Το μολύβι-φύλακας είναι από τα καλύτερα συστήματα βύθισης για τη σύλληψη μεγάλων ψαριών. Με αυτό το σύστημα μπορούμε να νιώσουμε ξεκάθαρα το τσίμπημα του ψαριού με το καλάμι στο χέρι, και να το καρφώσουμε, νιώθοντάς το από την πρώτη στιγμή.
Πετονιές και νήματα.
Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, είναι το πώς θα καταφέρουμε τα δολώματά μας να φτάσουν σε βάθος μεγάλο βάθος χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν πιο ελαφριά μολύβια, για να έχουμε μεγαλύτερη ευαισθησία και να μην πονηρευτεί το ψάρι τη στιγμή που επιτίθεται στο δόλωμα. Γι’ αυτό, στην αρχή περιορίζουμε την διάμετρο της πετονιάς, ώστε να ελαττώσουμε την υδροδυναμική τριβή της στο νερό. Έτσι χρησιμοποιούμε πολύ λεπτές πετονιές (0,30-0,35), με πολύ μικρή ταχύτητα του σκάφους, γύρω στον έναν κόμβο, με μολύβια 350-400 γραμμάρια και καλάμια 12-20 λίμπρες, για να μην λυγίζουν υπερβολικά από την τριβή της πετονιάς και του μολυβιού. Τα νήματα – τα οποία και προτείνουμε- μας εξασφαλίζουν πολύ μικρή διάμετρο σε σχέση με την αντοχή τους, και απόλυτη έλλειψη ελαστικότητας, γεγονός που μας επιτρέπει να αντιλαμβανόμαστε άμεσα τα τσιμπήματα του ψαριού για να το καρφώνουμε ακριβώς τη στιγμή που πρέπει.
Με νήμα 12-20 λιμπρών, μπορούμε να φτάσουμε στα βάθη που ζουν οι συναγρίδες χρησιμοποιώντας μολύβια 150-250 γραμμαρίων, διαθέτοντας ακόμη αρκετό περιθώριο αντοχής της μάνας. Είναι φανερό ότι αν βρεθούμε σε περιοχή όπου συχνάζουν μεγάλες συναγρίδες, θα χρειαστεί να βάλουμε μάνα 30 λιμπρών και να αυξήσουμε το βάρος των μολυβιών στα 300 γραμμάρια.
Αρματωσιά.
Αγκίστρι θα χρησιμοποιήσουμε ένα μεγάλο της επιλογής το οποίο θα δέσουμε σε παράμαλλο 14 έως 17 μέτρα 60 mm πολύ καλής ποιότητος ή αόρατο σε στριφτάρι. Το μολύβι μας θα είναι από 250 έως 350 (αναλόγως του βάθους το οποίο θα δέσουμε σε 1,5 έως 2 μέτρα λεπτή πετονιά, περίπου 40 mm. Μάνα, παράμαλλο και μολύβι τα δένουμε στο στριφτάρι όπως φαίνεται στη.
Επιλογή τόπου και τεχνική.
Με το βυθόμετρο βρίσκουμε τα ψάρια, που συνήθως συχνάζουν σε απότομες πλαγιές, που πέφτουν σε λασπώδεις βυθούς.
Ένα από τα μικρά μυστικά στο ψάρεμα με μολύβι φύλακα, είναι η επιμονή. Κάποιοι, μετά από μερικά περάσματα πάνω σε μια ξέρα χωρίς τσιμπήματα, αλλάζουν περιοχή ή σταματούν να ψαρεύουν. Μπορεί τα μαγιάτικα, που θα βρεθούν στην περιοχή να επιτεθούν αμέσως στο δόλωμα, αλλά υπάρχουν και ψάρια όπως η Συναγρίδα ή το φαγκρί που αντιδρούν εντελώς διαφορετικά, εφόσον δεν κυνηγούν συνέχεια. Είναι λοιπόν απαραίτητο να επιμείνουμε, ειδικά αν είμαστε απόλυτα σίγουροι για την επιλογή του τόπου. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας, είναι το δόλωμα. Μια συναγρίδα, ή ένας Τσαούσης δύσκολα θα αδιαφορήσουν σε μια σουπιά, σε ένα καλαμάρι, ή σε μια φρέσκια γαρίδα, ενώ εναλλάσσοντας δόλωμα, μπορεί να έχουμε μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας.
Η επίθεση του ψαριού.
Τα Μαγιάτικα όπως προαναφέραμε επιτίθενται στο δόλωμα με δύναμη και η Σφυρίδα επίσης. Η επίθεση της Συναγρίδας όμως φαίνεται από μικρά ξερά χτυπήματα, που μόλις τα αντιληφθούμε πρέπει να πιάσουμε το καλάμι και να το χαμηλώσουμε προς το νερό για να καρφώσουμε δυνατά. Μόλις το ψάρι καρφωθεί τραβάει κατευθυνόμενο προς τον βυθό αλλά δύσκολα κατορθώνει να κόψει την πετονιά . Μπορεί όμως να βραχώσει, όπου σ’ αυτή την περίπτωση θα πρέπει να κινήσουμε το σκάφος κατακόρυφα με το ψάρι και με επιδέξιες κινήσεις να το φέρουμε επάνω, διαφορετικά το παράμαλλο θα τριφτεί, θα κοπεί και θα το χάσουμε.
Όσον αφορά τη σφυρίδα, μόλις αρπάξει, παίρνουμε αμέσως 3 – 4 μέτρα ώστε να μην προλάβει να «βραχώσει». Αν βραχώσει θα τρίψει σιγά – σιγά το παράμαλλο, θα το κόψει και θα χάσουμε το ψάρι. Αντίθετα αν πάρουμε αμέσως 4 – 5 μέτρα νήμα, θα μπορέσουμε να οδηγήσουμε το ψάρι στο σκάφος μας.
Κείμενο – φωτογραφίες Νίκος Λυμπερόπουλος.
#psaremagiaolous#psarema#psaremaskafos#psaremakalami#psarodufeko#ypovrihiopsarema#boats#fouskoto#boating#Greece#summer#summeringreece#sea#sail#boatingworld#sailing#sailingboat#sailinglife#ocean#sailinggreece#photography#holiday#instatravel#sun#beach#yachtingingreece#greek#greekislands#tours#trips
Κείμενο: «Ταξιδευτής» Φωτο: Μαρία Νικολαίδου.
Ο Πόρος, είναι ένα καταπράσινο και πανέμορφο νησί, σχεδόν μια ανάσα από τον Πειραιά. Βρίσκεται στα νοτιοδυτικά του Σαρωνικού κόλπου και ακριβώς απέναντι από τις ακτές της Πελοποννήσου.
Το όνομά «Πόρος» σημαίνει «πέρασμα» και δεν είναι τυχαίο, καθώς το νησί ουσιαστικά συνδέει το Σαρωνικό με τις Πελοποννησιακές ακτές, ενώ ένας στενός πορθμός χωρίζει το λιμάνι του από το Γαλατά που βρίσκεται στη νοτιοανατολική ακτή του νομού Αργολίδας.
Καταγάλανη θάλασσα και υπέροχες αμμουδιές συναντούν το πράσινο των πεύκων που φύονται στην ακροθαλασσιά δημιουργώντας μαγευτικές εικόνες. Κι ενώ η αλμύρα της θάλασσας μπερδεύεται με τον ευωδιαστό αέρα που καταφτάνει από το μοναδικό Λεμονοδάσος που βρίσκεται απέναντι, νιώθεις να σε κυριεύει η ακατανίκητη γοητεία.
Ο Πόρος, η αρχαία Καλαυρεία ήταν το νησί του Ποσειδώνα. Τον 7ο π.Χ. αιώνα αποτέλεσε έδρα της αμφικτιονίας, της συμμαχίας δηλαδή, μεταξύ επτά πόλεων της ευρύτερης περιοχής. Έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1821, ενώ το 1830 εγκαταστάθηκε στον Πόρο ο πρώτος Ελληνικός ναύσταθμος.
Χάρη στη γεωγραφική του θέση, ο Πόρος αποτελεί παραθεριστικό θέρετρο για κάθε εποχή του χρόνου. Προσφέρετε για ξεκούραση και ηρεμία, ενώ συνδυάζει τη κοσμική ζωή με το παραδοσιακό στοιχείο.
Ιστορία
Ο Πόρος είναι ένα νησί με ιδιαίτερη ιστορική σημασία για τη νεότερη Ελλάδα. Εδώ συναντήθηκαν το 1828 οι εκπρόσωποι των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων για να καθορίσουν τα σύνορα του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους.
Η ιστορία όμως του νησιού ξεκινά πολλούς αιώνες πριν κι έχει να επιδείξει μια πολυσήμαντη διαδρομή με γεγονότα που καθόρισαν τις εποχές ακμής και παρακμής του νησιού.
Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία στο νησί γεννήθηκε ο Θησέας. Κατοικήθηκε από τους πρωτοελλαδικούς χρόνους και λεγόταν Καλαυρεία. Το νησί το προστάτευε ο θεός Ποσειδώνας, στον οποίο λέγεται ότι το παραχώρησε ο Απόλλωνας ως αντάλλαγμα για τους Δελφούς, ενώ τα ερείπια του μεγαλοπρεπούς ναού του Ποσειδώνα που βρίσκονται στο βόρειο τμήμα του νησιού αποδεικνύουν ότι η λατρεία του θεού ήταν ευρέως διαδεδομένη. Ο ναός είναι δωρικού ρυθμού και χρονολογείται από τον 6ο π.Χ. αιώνα.
Κατά την αρχαιότητα μάλιστα στο ναό του Ποσειδώνα είχε καταφύγει ο ρήτορας Δημοσθένης, κυνηγημένος από τον Φίλιππο της Μακεδονίας.
Ο Πόρος γνώρισε μεγάλη αίγλη κατά τον 7ο π.Χ. αιώνα, όπου αποτέλεσε έδρα της αμφυκτονίας της Καλαυρείας. Στη συμμαχία αυτή συμμετείχαν επτά πόλεις, μαζί με την Καλαυρεία. Η Ερμιόνη, η Επίδαυρος, η Αίγινα, οι Πρασιές, ο Ορχομενός και η Αθήνα.
Στα μετέπειτα χρόνια ακολούθησε κοινή μοίρα με τα υπόλοιπα νησιά του Σαρωνικού, ενώ κατά την επανάσταση του 1821 διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο και η συνεισφορά του στον αγώνα ήταν μεγάλη.
Το 1828 συναντήθηκαν στο Πόρο οι εκπρόσωποι των Μεγάλων Δυνάμεων ( Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) προκειμένου να καθορίσουν τα σύνορα του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους, ενώ το 1830 ιδρύθηκε στον Πόρο και ο πρώτος Ναύσταθμος.
Η Πόλη
Ο Πόρος είναι η πρωτεύουσα και το λιμάνι του νησιού και είναι κτισμένη αμφιθεατρικά γύρω από ένα λόφο. Πρόκειται για υπέροχη νησιώτικη πολιτεία που η αρχιτεκτονική της δόμηση συνδυάζει το παραδοσιακό νησιώτικο στοιχείο με την αρχοντιά και τη μεγαλοπρέπεια των νεοκλασικών οικοδομημάτων.
Καθώς προσεγγίζουμε το λιμάνι του Πόρου, η εικόνα της όμορφης πόλης γοητεύει και μας προϊδεάζει ευχάριστα για όσα θα ακολουθήσουν.
Στο υψηλότερο σημείο του λόφου πάνω στον οποίο είναι κτισμένη η πόλη, δεσπόζει το ιστορικό ρολόι του νησιού που κτίστηκε το 1927 και αποτελεί ένα μοναδικό στολίδι.
Η πρώτη γνωριμία με το Πόρο ξεκινά από το λιμάνι του. Κατά μήκος της παραλιακής οδού είναι κτισμένα τα περισσότερα σπίτια νεοκλασικού ρυθμού που συναντάμε στο νησί. Συνεχίζοντας την περιήγησή μας στις γειτονιές της πόλης, θα γνωρίζουμε τη Μπρίνια, το Μύλο, τη Πούντα και το Καστέλι. Είναι οι παλιές συνοικίες του Πόρου, που διατηρούν τη παραδοσιακή τους αρχιτεκτονική, τα διώροφα σπίτια, τα γραφικά σοκάκια, οι καλόκαρδοι και φιλόξενοι κάτοικοι, όλα αποκαλύπτουν εικόνες μοναδικές, γεμάτες χρώματα και ήχους της νησιώτικης ζωής.
Τα αξιοθέατα του νησιού
Από τα αξιοθέατα του νησιού επισκεπτόμαστε το Αρχαιολογικό Μουσείο, που φιλοξενεί ευρήματα από τις ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο του Ναού του Ποσειδώνα και της Αρχαίας Τροιζήνας.
Επίσης η Δημοτική Βιβλιοθήκη παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον καθώς διαθέτει μια μεγάλη συλλογή σπάνιων βιβλίων και μοναδικών εκδόσεων.
Εκκλησίες και Μοναστήρια
Από τα θρησκευτικά αξιοθέατα του νησιού επισκεπτόμαστε τον Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Γεωργίου με τις θαυμάσιες τοιχογραφίες του γνωστού ζωγράφου Παρθένη. Κτισμένο σε μια καταπράσινη τοποθεσία, με υπέροχη θέα προς το Λεμονοδάσος είναι το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής, που χρονολογείται από τον 18ο αιώνα, ενώ κοντά στην είσοδο της μονής ρέει μια πηγή που το νερό της έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Το μοναστήρι περιβάλλεται από ψηλά και ισχυρά τείχη, το κτίσιμό του είναι απλό και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα νησιώτικης μοναστηριακής αρχιτεκτονικής. Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο της Ζωοδόχου Πηγής, το οποίο κατασκευάστηκε στην Καππαδοκία της Μ. Ασίας τον 17ο αιώνα καθώς και το ξυλόγλυπτο εικονοστάσι.
Στη βορειοανατολική πλευρά του Πόρου βρίσκονται τα ερείπια του ναού του Ποσειδώνα. Πρόκειται για ένα ιερό δωρικού ρυθμού του 6ου π.Χ. αιώνα, από το οποίο σώζονται ελάχιστα αρχιτεκτονικά μέλη.
Ο Ναύσταθμος
Σημαντικό ρόλο στη νεότερη ιστορία του νησιού έπαιξε η ίδρυση του Ρωσικού Ναύσταθμου κατά το 1834, όπου οικοδομήθηκαν αποθήκες και φούρνοι για να ανεφοδιάζεται ο Ρωσικός στόλος που έπλεε στα νερά του Αιγαίου. Από το 1989 ο Ρωσικός Ναύσταθμος χαρακτηρίστηκε ως ιστορικά διατηρητέο μνημείο, λόγω του μεγάλου αρχιτεκτονικού και ιστορικού ενδιαφέροντος.
Ασκέλι
Ο παραθαλάσσιος οικισμός Ασκέλι βρίσκεται σε απόσταση 3 χλμ. βορειοανατολικά από το λιμάνι της πόλης. Παρουσιάζει μεγάλη τουριστική κίνηση, λόγω της κοντινής του απόστασης από την πόλη αλλά και της αστείρευτης φυσικής του ομορφιάς. Ο γραφικός οικισμός είναι κτισμένος σε μια πευκόφυτη περιοχή, ενώ σε απόσταση αναπνοής βρίσκεται η υπέροχη παραλία του με άμμο και βότσαλο. Πρόκειται για μια οργανωμένη πλαζ, που το καλοκαίρι προσφέρετε και για θαλάσσια σπορ.
Στο Ασκέλι βρίσκεται και το ιστορικό μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής, το οποίο είναι κτισμένο στο δάσος της Καλαυρείας και χρονολογείται από τον 16ο αιώνα.
Νεόριο
Πρόκειται για κατάφυτη με πεύκα παραθαλάσσια περιοχή που βρίσκεται στο δυτικό μέρος του νησιού και απέχει 3 χλμ. από την πόλη. Διαθέτει δυο πανέμορφες αμμουδιές, το Μικρό και το Μεγάλο Νεώριο που θεωρούνται οι ωραιότερες του νησιού, ενώ εξαιρετικής ομορφιάς είναι η μικρή παραλία, γνωστή με την ονομασία το Λιμανάκι της Αγάπης. Εδώ οι λάτρης της κολύμβησης περνούν αξέχαστες ώρες ηρεμίας και χαλάρωσης.
Η περιοχή φημίζεται για το μαγευτικό της ηλιοβασίλεμα το οποίο μπορείτε να το απολαύσετε είτε σεργιανίζοντας στην παραλία είτε απολαμβάνοντας το γεύμα σας στις γραφικές παραλιακές ταβέρνες.
Κοντά στο Νεώριο βρίσκεται ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του νησιού, ο Ρωσικός Ναύσταθμος
Γαλατάς
Ο Γαλατάς βρίσκεται απέναντι από το λιμάνι του Πόρου, στις ακτές της Πελοποννήσου και συγκεκριμένα στη νοτιοανατολική ακτή της Αργολίδας. Είναι μια πανέμορφη κωμόπολη καταπράσινη και ειδυλλιακή, με υπέροχες ακρογιαλιές.
Στο ρου της ιστορίας ο Γαλατάς ακολούθησε κοινή πορεία με τον Πόρο.
Προικισμένος με φυσική ομορφιά και λαμπρό παρελθόν, εδώ συναντάμε τα ερείπια της αρχαίας Τροιζήνας, της γενέτειρας του Θησέα.
Ότι καλύτερο έχει να παρουσιάσει ο Γαλατάς αλλά και όλη η ευρύτερη περιοχή είναι το περίφημο Λεμονοδάσος που βρίσκεται στα ανατολικά της πόλης. Ο κατάφυτος λόφος από λεμονιές, αριθμεί πάνω από 40.000 δέντρα, που εκτός από την όμορφη αισθητικά εικόνα χαρίζει και στην περιοχή τη χαρακτηριστική ευωδιά των εσπεριδοειδών. Ιδιαίτερα την άνοιξη που τα δέντρα είναι γεμάτα λουλούδια, η μυρωδιά των ανθών της λεμονιάς φτάνει ως τον Πόρο.
Κοντά στο Γαλατά και σε απόσταση 1 χλμ. από την Τροιζήνα βρίσκεται η μονή της Κεχαριτωμένης Θεοτόκου, η οποία εκτός από το θρησκευτικό ενδιαφέρον διαθέτει και φανταστική θέα.
Τον Γαλατά τον επισκεπτόμαστε στα πλαίσια μιας ημερήσιας εκδρομής από τον Πόρο, αλλά προσφέρετε και ως τόπος διαμονής, ενώ υπάρχουν βάρκες και ferry boat με συχνότατα δρομολόγια.
Μετάβαση
Εκτός από ιδιωτικό σκάφος, στον Πόρο μπορούμε να πάμε με ferry boat, με catamaran ή με ιπτάμενο δελφίνι από τον Πειραιά. Καθημερινά πραγματοποιούνται τακτικά δρομολόγια που συνδέουν το νησί με το κεντρικό λιμάνι της Αθήνας αλλά και με τα υπόλοιπα νησιά του Σαρωνικού κόλπου. Το ταξίδι με το πλοίο διαρκεί 2:30 ώρες, ενώ με το δελφίνι 1:30 ώρα.
Επίσης, στον Πόρο μπορούμε να πάμε και οδικώς μέσο Ναυπλίου και Γαλατά και από εκεί με το ferry boat να περάσουμε στο νησί. Τακτικά δρομολόγια συνδέουν το νησί με την Επίδαυρο, την Ερμιόνη και το Πόρτο Χέλι.
Παραλίες και ψάρεμα
Στο Πόρο θα κολυμπήσουμε στις τρεις οργανωμένες αμμώδεις παραλίες της πόλης. Σε κοντινή απόσταση βρίσκονται οι δύο παραλίες Μικρό και Μεγάλο Νεώριο, που συνδυάζουν το καταπράσινο περιβάλλον με τα καταγάλανα νερά.
Στα ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια διατίθενται όλο τον χρόνο και σ’ αυτά που λειτουργούν γύρω από το λιμάνι θα απολαύσουμε τη διαμονή χωρίς να μας λείψει τίποτα. Στο νησί θα συναντήσουμε ακόμη πάρα πολλούς πανέμορφους ορμίσκους αν επισκεφτούμε το νησί με το σκάφος μας, ενώ στα ανατολικά του νησιού βρίσκεται η βραχονησίδα Μόδι, με πολύ καλές ξέρες για μπαλάδες, λυθρίνια και γουρλωμάτες. Όλη η αυτή η πλευρά του νησιού είναι πολύ καλή και για ψαροντούφεκο. Υπάρχουν πολλές ξέρες και ο βυθός έχει πολλά ογκώδη βράχια. Αυτή η μορφολογία είναι ιδανικό «στέκι» των ψαριών και μπορεί να βρει κανείς σαργούς, μηλοκόπια και σφυρίδες σε μέρη που υπάρχει λευκή άμμος», ενώ στα μονόπετρα μπορεί να συναντήσει κανείς και κάποιο ροφό.
Χρήσιμοι αριθμοί κλίσεως
ΚΩΔΙΚΟΣ ΝΗΣΙΟΥ 22980
ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ 210 4511310 – 7
ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ ΠΟΡΟΥ 22980 22272 – 74
ΔΗΜΟΣ ΠΟΡΟΥ 22980 22250
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ 22980 22252
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ 22980 22256
ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ 22980 22333
ΕΝΩΣΗ ΞΕΝΟΔΟΧΩΝ 22980 22372
Κείμενο: «Ταξιδευτής» Φωτο: Μαρία Νικολαίδου.
Κείμενο – φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος.
Εκτός από τις ορέξεις των ψαριών για τις οποίες ποτέ δεν είσαι σίγουρος, σημαντικό ρόλο για αποδοτικό ψάρεμα παίζει η επιλογή του τόπου που θα ρίξουμε το αλιευτικό μας εργαλείο.
Ένα σημάδι που είχαμε αποθηκεύσει στο όργανό, απεδείχθη και φέτος «ενεργό» και μας έδωσε κάτι καλά λυθρίνια ! Τα λυθρίνια βόσκουν συνήθως στις τραγάνες όπου βρίσκουν σκουλήκια, καραβιδάκια, γαρίδες κλπ. Γι αυτό και επιλέξαμε ως δόλωμα του παραγαδιού που επρόκειτο να ρίξουμε καραβιδάκι, αν και το καλαμάρι ή η σουπιά δουλεύουν καλύτερα σε αρκετές άλλες περιπτώσεις τον Χειμώνα. Τραγάνες είναι σχετικά ομαλοί βυθοί που βρίσκονται κοντά στις αποχές, άλλοτε ανάμεσα σε αμμοσούρες άλλοτε ανάμεσα σε φυκιάδες. Είναι αναγνωρίσιμες από τις ψαχνόπετρες που διαθέτουν και τα χαρακτηριστικά καστανο-κόκκινα χρώματα, ή το μαλακό πετραδάκι που έχει φυτρώσει επάνω του φύκι, ανάλογα την εποχή.
Το Καραβιδάκι (Μαμούνι).
Το μαμούνι ή καραβιδάκι, είναι πιο μαλακό και πιο ευαίσθητο από τη γαρίδα και δολώνεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Απευθύνεται συνήθως σε ψάρια του βυθού, όπως η τσιπούρα, ο σπάρος, η μουρμούρα, τα λυθρίνια, οι σαργοι και το χρησιμοποιούμε σε όλους τους τρόπους ψαρέματος. Το καραβιδάκι ζεί τρυπωμένο μέσα σε άμμο και σε βυθούς με λάσπη και βούρκο, συνήθως αρκετά ρηχά, ψαρεύει ζωντανό, άρα για να μπορέσουμε να ψαρέψουμε μ’ αυτό που αγοράσαμε , θα πρέπει και να το διατηρήσουμε σε αυτή την κατάσταση.
Για να το διατηρήσουμε ζωντανό θα πρέπει να το έχουμε μέσα στο νερό. Αν βάλουμε κάποια καραβιδάκια σε ένα κουβά με θαλασσινό νερό θα προσέξουμε ότι θα παραμείνουν ζωντανά μόνο για λίγο και σιγά-σιγά θα αρχίσουν να πεθαίνουν.
Αυτό που τα επηρεάζει είναι η έλλειψη οξυγόνου και η διαφορά θερμοκρασίας, οπότε πρέπει να οξυγονώσουμε το νερό και να διατηρήσουμε μια σταθερή θερμοκρασία για να λύσουμε το πρόβλημα μας. Για την ανανέωση του οξυγόνου ένας απλός τρόπος είναι ο ηλεκτρικός οξυγονωτής. Επειδή όμως στη βάρκα δεν έχουμε ηλεκτρικό ρεύμα παίρνουμε ένα μεγάλο πλαστικό μπουκάλι με καπάκι, ενώ με ένα σουβλί δημιουργούμε διάφορες τρύπες γύρω από την περιφέρεια και στο καπάκι του .
Οι τρύπες στην περιφέρεια θα παίξουν τον ρόλο ανανέωσης του νερού όταν θα είναι βουτηγμένο στη θάλασσα και στο καπάκι για να δημιουργήσουμε μία θηλιά ώστε να μπορέσουμε να το δέσουμε.
Όταν το χρειαστούμε για να δολώσουμε το βγάζουμε από τη θάλασσα, ανοίγουμε το καπάκι, παίρνουμε όσα καραβιδάκια επιθυμούμε το ξανακλείνουμε και το τοποθετούμε ξανά στη θάλασσα μέχρι την επόμενη δολωσιά.
Αν δε μπορούμε να είμαστε κοντά στη θάλασσα για να εφαρμόσουμε τον παραπάνω τρόπο και πρέπει να μεταφερθούμε αρκετά μακριά, τότε θα πρέπει να βρούμε μια άλλη λύση.
Εναλλακτική λύση είναι να τοποθετήσουμε τα καραβιδάκια μας μέσα σε υγρό πλατύφυλλο φύκι που φυτρώνει εκεί που σκάει το κύμα σε απάγκια σημεία. Άλλος τρόπος είναι η βρεγμένη εφημερίδα με θαλασσινό νερό.
Τοποθετούμε στον πάτο ενός ψυγείου μιας χρήσης τα φυκάκια ή τη βρεγμένη εφημερίδα. Μετά βάζουμε τα καραβιδάκια μας αρκετά αραιά. Από πάνω τους τοποθετούμε πάλι φυκάκι ή βρεγμένη εφημερίδα, ενώ το ψυγείο αυτό φροντίζουμε να το έχουμε σε δροσερό μέρος. Αυτές είναι οι διαδικασίες διατήρησης του δολώματος, σε περίπτωση που θέλουμε να διατηρήσουμε καραβιδάκι ζωντανό για μεγάλο χρονικό διάστημα, σε διαφορετική περίπτωση το αγοράζουμε και το χρησιμοποιούμε αυθημερόν, όπως και κάναμε στην συγκεκριμένη περίπτωση με το παραγάδι.
Το παραγάδι μας.
Τα αγκίστρια που χρησιμοποιήσαμε ήταν 16 νούμερο. Η μάνα 60 χιλιοστά, το μήκος του παράμαλλου 1,5 μέτρο, ενώ η απόσταση του ενός παράμαλλου από το άλλο περίπου δυο οργιές. Το παραγάδι το δολώσαμε πριν βγει ο ήλιος, ενώ κατά τις 6 είχε πέσει στη θάλασσα και ψάρευε. Το κρύο ήταν βαρύ αλλά ευτυχώς δεν φυσούσε. Είχαμε μείνει κοντά στο παραγάδι περιμένοντας να ξημερώσει, γιατί αρκετά κρούσματα κλοπής έχουν συμβεί επανειλημμένα … Όταν κρίναμε ότι έφτασε η στιγμή φτάσαμε στο πρώτο τσαμαδούρι και αρχίσαμε σιγά – σιγά να ανεβάζουμε τη μάνα του παραγαδιού, ενώ στα πρόσωπά μας σχηματιζόταν το χαμόγελο του ευτυχισμένου ψαρά, που όσο πέρναγε η ώρα, τόσο μεγάλωνε. Καλά λυθρίνια μας είχαν τιμήσει σε αυτό το θαυμάσιο ψάρεμα. Ευτυχώς η τραγάνα δεν είχε καταστραφεί από τις χοντρές αλυσίδες που σέρνουν οι τράτες. Το νέο αυτό κόλπο έχει ως εξής: Πρώτα σέρνουν τεράστιες αλυσίδες που θρυμματίζουν τις πέτρες και τον βυθό γενικά και ακολούθως η επόμενη τράτα μαζεύει τα πάντα. Με τον τρόπο αυτό καταστρέφεται ότι υπάρχει. Μας έχουν αναφέρει φίλοι συναλιευτές ότι σε πλούσιο σημάδι που είχαν ψαρέψει, επανήλθαν μερικές ημέρες μετά το «όργωμα» και στην οθόνη του fish finder ο τόπος δεν υπήρχε, ήταν έρημος…
Δολωση και ρίξιμο του παραγαδιού.
Και για να μην ξεχνιώμαστε… πριν τη δόλωση του αλιευτικού εργαλείου ρίχνουμε χαλικάκι θαλάσσης πάνω στην πετονιά, για να την συγκρατεί και να μην μπερδεύεται.Αρχίζουμε να δολώνουμε από το τελευταίο αγκίστρι και ποτέ από το πρώτο, ξεκαρφώνουμε τραβάμε λίγο το αγκίστρι, δολώνουμε και κρεμάμε ή στηρίζουμε στα χαρακωμένα λάστιχα με τη σειρά ένα – ένα αγκίστρι, με προσοχή. Κατ’ αυτό τον τρόπο η μάνα και δολωμένα αγκίστρια θα φεύγουν στη θάλασσα χωρίς μπερδέματα.
Στην αρχή και στο τέλος του παραγαδιού τοποθετούμε από μία μεγάλη σημαδούρα. Αν ο τόπος δεν είναι ομαλή τραγάνα και έχει σκαλώματα, χρησιμοποιούμε περισσότερες από δυο σημαδούρες αυτές της αρχής και του τέλους, δηλαδή τρεις ακόμη και τέσσερις ανάμεσα, ώστε αν μας σκαλώσει το παραγάδι να έχουμε και άλλα εναλλακτικά σημεία για να το μαζέψουμε. Το σημείο στο οποίο πρέπει να είμαστε για να ρίχνουμε το παραγάδι, είναι η πρύμνη του σκάφους και προτιμούμε το ρίξιμο να γίνει σε σχήμα S.Με το βυθόμετρο εντοπίζουμε το βάθος του τόπου που επιλέξαμε να ψαρέψουμε για να είμαστε σίγουροι. Ξετυλίγουμε το σχοινί από την πρώτη σημαδούρα, την πετάμε στη θάλασσα και μόλις τεντώσει αφήνουμε το βαρίδι και την αρχή του παραγαδιού που έχουμε δέσει σ’ εκείνο το σημείο, ώστε το παραγάδι να οδηγηθεί στο βυθό. Η διαδικασία αυτή πρέπει να τηρηθεί απόλυτα, ώστε να μην στρίψει η μάνα του παραγαδιού επάνω στο σχοινί της σημαδούρας.
Μάζεμα και νετάρισμα.
Η συγκινητικότερη στιγμή είναι κατά την διάρκεια του μαζέματος, τραβάμε τη μάνα και την τοποθετούμε μαζί με τα παράμαλλα στη λεκάνη. Δεν καρφώνουμε αγκίστρια στους φελλούς ούτε τα ξεδολώνουμε εάν δεν έχουν φαγωθεί, αυτό θα γίνει αργότερα κατά την διάρκεια του νεταρίσματος. Δίπλα μας πάντα έχουμε την απόχη – που εμείς προτιμούμε να είναι ελαφριά και μεγάλη – για να αποχιάσουμε το μεγάλο ψάρι που θα πιαστεί. Κι όταν η ψαριά είναι καλή, το νετάρισμα γίνεται με μεγαλύτερο κέφι, ειδικά με καφέ στη λιακάδα.
Κείμενο – φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος.
#psaremagiaolous#psarema#psaremaskafos#psaremakalami#psarodufeko#ypovrihiopsarema#boats#fouskoto#boating#Greece#summer#summeringreece#sea#sail#boatingworld#sailing#sailingboat#sailinglife#ocean#sailinggreece#photography#holiday#instatravel#sun#beach#yachtingingreece#greek#greekislands#tours#trips
Κείμενο – φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος.
Ο καιρός είναι θαυμάσιος, ο ήλιος λαμπερός και οι θαλασσινές εξορμήσεις βρίσκονται σε έξαρση. Ένα από αυτά τα θαυμάσια Σαββατοκύριακα βρεθήκαμε με φίλους ψαράδες οι οποίοι με πολύ κέφι ξεκίναγαν την ομορφότερη – κατ εμάς – δραστηριότητα, το ψάρεμα.
Στο σημάδι περιμέναμε καλούς σπάρους και κάποιο λυθρίνι ενώ ξαφνικά οι αρματωσιές άρχισαν να γεμίζουν και να ανεβάζουμε χοντρές μένουλες από 2 έως 4 κομμάτια…
Φανταστείτε τον ενθουσιασμό μας και φυσικά το τσιμπούσι που ακολούθησε στο λιμάνι αργότερα.Απολαμβάνοντας τις παγωμένες μπύρες στη σκιά που μας έκαναν τα αρμυρίκια δίπλα στη θάλασσα, τα αλιευτικά ερωτήματα ήταν πολλά.Το κυριότερο ήταν ότι τα συγκεκριμένα ψάρια – που την εποχή αυτή είναι τεράστια και πεντανόστιμα – ήταν πιστότατα στο ραντεβού τους, σε αντίθεση με κάποια άλλα όπως τα μελανούρια, ακόμη και οι κυνηγοί ή τα ορτσίνια. Θα τα περιμένουμε όμως και του χρόνου…
Τα σύνεργα.
Η καθετή είναι από τα αγαπημένα ψαρέματα και φυσικά αποτελεί το ξεκίνημα για κάθε νέο ψαρά, για να φτάσει σιγά – σιγά στο φύλακα ή το jigging.Πριν ξεκινήσετε για ψάρεμα, επισκεφτείτε ένα κατάστημα ειδών αλιείας. Εκεί μπορείτε να αγοράσετε καθετές έτοιμες, ή ξεχωριστά καρούλια, πετονιές και αρματωσιές, για να τις δέσετε υπό την επίβλεψη κάποιου φίλου σας. Η καλύτερη επιλογή όμως είναι έτοιμες καθετές, δεμένες και αρματωσιές ανταλλακτικές σε σακουλάκια ή φακελάκια για αντικατάσταση σε περίπτωση μπερδέματος ή απώλειας αγκίστρου. Προτιμήστε πετονιές σαρανταπέντε έως εξήντα χιλιοστών διάμετρο μάνας. Στην αρματωσιά να μην είναι δεμένα αγκίστρια μεγαλύτερα από νούμερο έξι ή επτά και μην ξεχάσετε επίσης τα βαρίδια. Προμηθευθείτε ακόμη ένα σουγιά ή μαχαίρι κοφτερό, ένα μητοτσίμπιδο και δυο – τρία κομμάτια πανί περίπου 30 Χ 30.Με το σουγιά ή το μαχαίρι θα κόβουμε τα δολώματά μας, με το πανί θα πιάνουμε γερά και σταθερά το αγκιστρωμένο ψάρι, και με το άλλο χέρι κρατώντας το μητοτσίμπιδο θα απαγκιστρώνουμε. Η επιλογή ανάμεσα σε δοχείο ή ψαροσακούλα είναι δική σας.
Τα δολώματά.
Το ευκολότερο από πλευράς ανεύρεσης χρήσης και συντήρησης δόλωμα είναι η γαρίδα. Γαρίδες θα βρείτε στο ιχθυοπωλείο της περιοχής σας, η στους καταψύκτες οποιουδήποτε σούπερ μάρκετ και θα τις διατηρήσετε στο ψυγείο. Είτε καθαρισμένες είτε ακαθάριστες, θα τις πάρετε μαζί σας κατεψυγμένες για να αποψυχθούν σιγά – σιγά μέχρι ν’ αρχίσετε το ψάρεμα. Άλλωστε η γαρίδα αν και μαλακή στη φυσική της κατάσταση, δουλεύει θαυμάσια. Προχωρώντας στη διαδικασία θα πάρετε μία, θα της αφαιρέσετε το κεφάλι, θα την ξεφλουδίσετε, θα την κόψετε κομμάτια μεγέθους περίπου όσο ένας μεγάλος αρακάς και θα δολώσετε το κομμάτι τρυπώντας από τη μια πλευρά και σπρώχνοντας τόσο, ώστε να βγει το αρπάδι από την άλλη μεριά. Το ίδιο κάνουμε και με τα υπόλοιπα αγκίστρια της αρματωσιάς μας.Μπορείτε ακόμη να επιλέξετε την αγορά δολώματος από κατάστημα ειδών αλιείας, όπως καραβιδάκια όπου τα εκατό κοστίζουν έως 4 ευρώ.Για να δολώσουμε, πιάνουμε το καραβιδάκι από τη μέση, γυρίζουμε από την κάτω πλευρά του και αρχίζουμε να περνάμε το αγκίστρι μας από την ουρά προς το στήθος. Μόλις φτάσουμε εκεί, τρυπάμε και βγάζουμε το αγκίστρι έξω ώστε να φαίνεται το αρπάδι.Σε περίπτωση που ξεχάσουμε να αγοράσουμε δόλωμα το αναζητούμε στο φυσικό του περιβάλλον. Στους βράχους υπάρχουν κολλημένες πεταλίδες και σαλιγκαράκια. Γύρω από τα βραχάκια με μάσκα θα εντοπίσουμε σκαλτσίνια τα οποία σπάμε και τα δολώνουμε όπως το καραβιδάκι.
Μένουλες και τσέρουλες
Ποτέ δεν πρέπει να υποτιμάμε οποιοδήποτε είδος ψαριού, κάθε ένα στην εποχή του είναι υπέροχο!!! Άλλωστε τα ψάρια λιγοστεύουν και πρέπει να ευχαριστούμε τη θάλασσα που μας τα προσφέρει ακόμη. Η Μαίνουλα είναι συγγενής της μαρίδας, ανήκει στην οικογένεια των μαινιδών, αλλά όσον αφορά το μέγεθος είναι μεγαλύτερη, χονδρότερη κατά πολύ, ενώ η επιστημονική της ονομασία είναι Μαίνη η κοινή.Εμφανίζεται κατά κοπάδια, η θηλύκια μένουλα είναι λίγο μικρότερη από την αρσενική αλλά και νοστιμότατη, ιδιαιτέρως από τον Απρίλιο έως αρχές Ιουνίου. Έως ότου γεννήσει η νοστιμιά της είναι ασύγκριτη…Γεννά αμέτρητα αυγά και αμέσως μετά – όπως συμβαίνει με πολλά ψάρια, ακόμη και με το μπαρμπούνι – ανοσταίνει.Το χρώμα της είναι πρασινόμαυρο, λουλακί με χρυσές αναλαμπές στα πλευρά, όπου διακρίνουμε κι ένα παραλληλόγραμμο μαύρο στίγμα.Ζει σε φυκιάδες και τραγάνες όπου τρέφεται με διάφορα χόρτα αλλά ενίοτε και με μικροοργανισμούς, ενώ ψαρεύεται με δίχτυα και με καθετή. Εκεί, αλλά και αρκετά αφρωτά – ανάλογα τις διαθέσεις της – θα συναντήσουμε και την ξαδέρφη της την τσέρουλα. Η Τσέρουλα είναι παραλλαγή της μαρίδας, μεγαλύτερη σε μέγεθος από αυτή αλλά με περισσότερα κόκαλα με μια κιλίδα στο κέντρο του σώματός; της. Ανήκει στην οικογένεια των μαινιδών, κάνει την εμφάνησή της κοπαδιαστά, η επιστημονική της ονομασία είναι Smaris Cerulae ή Cheyselis κι έχει χρώμα ασημορόδινο με κοκκινωπές απολήξεις πτερυγίων ενώ διαθέτει στο σώμα της ένα ελαφρύ στίγμα.
Εμφανίζεται κοπαδιαστά, ζέι σε φυκιάδες και τραγάνες γι’ αυτό πολλές φορές μαζί με λυθρίνια μπορεί να πιάσουμε και τσέρουλες. Ψαρεύεται με δίχτυα και καθετή.
Κείμενο – φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος.
Κείμενο – φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος.
Η συνάντηση μας με κοπάδια από ορτσίνια, τονάκια, κυνηγούς, λίτσες ή μαγιάτικα θα είναι συγκινητικότατη όταν αυτά θα αρπάξουν το δόλωμά μας εάν και εφόσον κάνουμε συρτή. Η ψαριά μας όμως θα πολλαπλασιαστεί αν έχουμε δολωμένο ένα μικρό παραγάδι με σαρδέλα και το ρίξουμε μόλις χτυπήσουν τα ψάρια. Η απόδοση θα είναι θεαματική! Αρκεί να είμαστε προετοιμασμένοι.
Μια πολύ καλή πρόταση είναι η χρήση ενός μικρού παραγαδιού το πολύ μέχρι 50 αγκίστρια που θα το ρίξουμε μόλις χτυπήσουν τα ψάρια.Η δόλωση θα γίνει με σαρδέλα, γιατί αποτελεί τη βασικότερη τροφή των αφρόψαρων. Άλλωστε κάποιο κοπάδι από σαρδέλες θα έχουν κυκλώσει τα κυνηγόψαρα και αυτό θα τους «σερβίρουμε». Το αποτέλεσμα φυσικά θα είναι να πιάσουμε αρκετά από τα ψάρια του κοπαδιού.
Σαρδέλα
Απλό και αποτελεσματικό δόλωμα η σαρδέλα, δολώνεται φρέσκια ή την αποξηραίνουμε μερικώς με χοντρό αλάτι. Την χρησιμοποιούμε στο πεταχτάρι, στο πολυάγκιστρο, όταν ψαρεύουμε με καλάμι απίκο, στη βάρκα με καθετή, στα ρηχά και βαθιά νερά και φυσικά στο παραγάδι όπου αποτελεί μια από τις καλύτερες επιλογές..
Με τη σαρδέλα πιάνονται κέφαλοι, σπάροι, σαργοί, λυθρίνια, μπαλάδες, λαβράκια, τσιπούρες, μελανούρια, μουγγριά, σμέρνες και πετρόψαρα. Ακόμα και τα μεγάλα ψάρια δεν μπορούν να αντισταθούν στην προκλητική μυρωδιά της, όπως οι ροφοί, οι συναγρίδες, οι στείρες, οι σφυρίδες, οι μπακαλιάροι, οι πεσκαντρίτσες και φυσικά όλα τα κυνηγόψαρα όπως τονάκια, κυνηγοί, μαγιάτικα κλπ.
Τεχνικά Χαρακτηριστικά.
Δολώνουμε το παραγαδάκι με σαρδέλα κομμένη σε τάκους ώστε να είναι έτοιμο να πέσει στη θάλασσα την κατάλληλη στιγμή. Αν ξέρουμε ότι θα συναντήσουμε μεγάλα ψάρια μπορούμε να δολώσουμε μισή σαρδέλα ή ακόμη και ολόκληρη.Τα αγκίστρια που χρησιμοποιήσαμε ήταν Νο 16, η μάνα 60 mm, το μήκος του παράμαλλου κάτι λιγότερο από 1,5 μέτρο, ενώ η απόσταση του ενός παράμαλλου από το άλλο περίπου 2 οργιές. Για μεγαλύτερη ευκολία, μπορούμε να αγοράσουμε ένα απλό παραγάδι των 150 αγκίστρων από κατάστημα ειδών αλιείας. Το παραγάδι αυτό θα το χωρίσουμε στα τρία και με αυτό τον τρόπο θα μας δώσει 3 παραγαδάκια των 50 αγκίστρων, που σημαίνει ότι μπορούμε να ψαρέψουμε αρκετές φορές ρίχνοντας το πρώτο, χρησιμοποιώντας το επόμενο άλλη ημέρα ενώ έχουμε ένα τρίτο έτοιμο και φυσικά χρόνο για να νετάρουμε τα προηγούμενα.
Προετοιμασία και δόλωση.
Η δόλωση θα γίνει πριν ξεκινήσουμε από το λιμάνι, ενώ θα ακολουθήσει το ρίξιμο. Πριν ξεκινήσουμε την διαδικασία της δόλωσης δεν ξεχνάμε να ρίξουμε μέσα στη λεκάνη λίγο χαλικάκι θαλάσσης πάνω στην πετονιά.Ποτέ δεν ξεκινάμε να δολώσουμε το πρώτο αγκίστρι ακόμη και σε αυτό το μικρό παραγάδι. Αρχίζουμε από το τελευταίο γιατί αν δολώσουμε από την αρχή, το παράμαλλο θα κρεμάσει πολύ και είναι επόμενο να φτάσει στον πάτο της λεκάνης από τη εξωτερική πλευρά, ενώ θ’ ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα και θα μπερδευτούν έστω κι αν πρόκειται μόνο για 50 αγκίστρια. Ξεκαρφώνουμε, τραβάμε λίγο το αγκίστρι, δολώνουμε και το κρεμάμε ή το στερεώνουμε στις σχισμές των φελλών με τη σειρά ένα – ένα με προσοχή να μην τα μπερδέψουμε.
Σε ετοιμότητα.
Σημαδούρες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κάποιες της επιλογής μας, οπως επίσης και βαρίδια γνωρίζοντας όμως το βάθος. Διαφορετικά χρησιμοποιούμε το αλιευτικό εργαλείο σκέτο ρίχνοντας μόνο τη μια σημαδούρα, ενώ όταν τελειώσει το ρίξιμο δένουμε την άλλη άκρη στο σκάφος. Δεν θα περιμένουμε άλλωστε πολύ γιατί τα ψάρια θα ορμήσουν αμέσως επάνω στη σαρδέλα.Ψαρεύοντας με συρτή, μόλις πάρουμε το πρώτο τσίμπημα ο συναλιευτής μας πετάει στη θάλασσα τη σημαδούρα και ξεκινά το ρίξιμο του μικρού παραγαδιού.Το σημείο στο οποίο πρέπει να βρισκόμαστε για να ρίξουμε το παραγαδάκι είναι η πρύμνη του σκάφους.Μόλις καταλάβουμε ότι έχουμε αρκετά ψάρια, ξεκινάμε το μάζεμα. Κατά την διάρκεια του μαζέματος τραβάμε τη μάνα και την τοποθετούμε μαζί με τα παράμαλλα στη λεκάνη. Δεν καρφώνουμε αγκίστρια στους φελλούς ούτε ξεδολώνουμε αγκίστρια πού δεν έχουν φαγωθεί. Ξαγκιστρώνουμε μόνο τα ψάρια πού έχουμε πιάσει και τα βάζουμε σ’ ένα βαθύ δοχείο. Φυσικά πριν το ξαγκίστρωμα ο συναλιευτής μας είναι έτοιμος να αποχιάσει τα ψάρια που έχουν πιαστεί.
Νετάροντας.
Το νετάρισμα του μικρού παραγαδιού γίνεται πολύ εύκολα γιατί αποτελείται όπως προαναφέραμε από μόλις 50 αγκίστρια. Είναι επίσης ένας θαυμάσιος τρόπος κατά τον οποίο μπορούμε να ξεκινήσουμε να ψαρεύουμε με παραγάδια ώστε να εξοικειωθούμε, για να περάσουμε στα 100 ή τα 150 αγκίστρια.
Κείμενο – φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος.
Κείμενο – φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος.
Ένα από τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στο ψάρεμα της καθετής για ψάρια ή καλαμάρια είναι τα παράμαλλα που μπερδεύονται στη μάνα και βερινιάζουν με αποτέλεσμα η αρματωσιά μας να αχρηστεύεται! Τότε είμαστε οπότε αναγκασμένοι εκ των πραγμάτων να προβούμε σε αλλαγή της αρματωσιάς… το οποίο κυρίως σημαίνει αφιέρωση πολύτιμου χρόνου για την αντικατάσταση, ειδικά όταν εκείνη τη στιγμή τα ψάρια «τρώνε»…
Σε περίπτωση δε που ψαρεύουμε σε μεγάλο σχετικά βάθος, 60 έως 90 μέτρα, θα χρειαζόμαστε αλλαγή κάθε δυο ριξιές ιδιαιτέρως σε βαθιά τραγάνα που κρατάει χάνους και μπαλάδια. Η λύση είναι απλή, χρησιμοποιούμε το παράμαλλο που σας περιγράφουμε παρακάτω που η λειτουργία του είναι η εξής: Μόλις πιαστεί το ψάρι και αρχίσουμε το ανέβασμα της πετονιάς, καθώς αυτό αρχίζει να περιστρέφεται γύρω – γύρω, το παράμαλλο που είναι αγκιστρωμένο δεν είναι δεμένο απάνω της αλλά σε ένα στριφτάρι που είναι περασμένο στη μάνα. Έτσι δίδεται τη δυνατότητα στο παράμαλλο να περιστρέφεται μεν, χωρίς όμως να μπερδεύεται κι έτσι φέρνουμε το ψάρι ή το καλαμάρι στην επιφάνεια χωρίς τα παράμαλλα να έχουν πάθει το παραμικρό.
Υλικά
ΣτριφταροσωληνίδιαΚομμάτι πετονιάς για μάνα (0,70 – 0,80 χιλ)Πετονιά για παράμαλλα (0,40 χιλ)Αγκίστρια επιλογής μας
Κατασκευή
Δεν χρειάζονται ούτε κόμποι ούτε χάντρες. Τα συγκεκριμένα στριφταροσωληνίδια που τα προμηθευόμαστε από κατάστημα ειδών αλιείας και πωλούνται σε συσκευασία των 6 τεμαχίων (φωτο) περνάμε ένα – ένα τη μάνα της της αρματωσιάς και τα σφίγγουμε με μητοτσίμπιδο στο ύψος και την απόσταση που επιθυμούμε, ή κάνουμε ένα κόμπο στην μάνα, αν και αυτό δεν προτείνεται (φωτο ). Στη μία άκρη του παράμαλλου δένουμε το αγκίστρι, ενώ στην άλλη στο στριφτάρι (φωτο). Με αυτό τον τρόπο αφ’ ενός δεν επιτρέπεται στο παράμαλλο να μετακινείται πάνω – κάτω στη μάνα της αρματωσιάς, αλλά μόνο γύρω – γύρω ώστε να μην μπερδεύεται.
Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία όσες φορές θέλουμε ανάλογα με το πόσα αγκίστρια ή καλαμαριέρες (φωτο) θα ψαρέψουμε.
Κείμενο – φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος.
Κείμενο φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος.
To αλιευτικό εργαλείο Tenya είναι ένα κομμάτι μολύβι με ενσωματωμένο αγκίστρι κι ένα έξτρα παράμαλλο από νήμα όπου στην άκρη του είναι δεμένο ένα δεύτερο αγκίστρι ως «κλέφτης».Οι κατασκευαστές του δίνουν διάφορα σχήματα και χρώματα, ενώ τοποθετούν μικρούς μεταλλικούς ενσωματωμένους κρίκους στο πάνω και στο κάτω μέρος.
Το Tenya δολώνεται με νωπή γαρίδα και ανάλογα το εργοστάσιο κατασκευής του τεχνητού, προτείνεται η γαρίδα να δολωθεί από την ουρά ώστε να πάει στο βυθό ανάποδα, ενώ κάποιες άλλες προτείνουν να δολώνεται από το κεφάλι ώστε να καταλήγει στον πυθμένα κανονικά. Το Tenya βέβαια μοιάζει πάρα πολύ με την γνωστή μας ζόκα. Έτσι θα σας προτείνουμε δυο τρόπους κατασκευής του συγκεκριμένου τεχνητού δολώματος που μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας χρησιμοποιώντας υλικά που υπάρχουν στον εξοπλισμό μας.
Υλικά
Βαρίδι στρογγυλό, Κομμάτι νήμα, Αγκίστρια, Μαρκαδόροι κόκκινος και μαύρος, Χάντρες σε όψη και σχήμα ματιού.
Κατασκευή.
Κόβουμε το κάτω μέρος του μολυβιού, με ψιλό τρυπάνι (αναλόγως αγκίστρου που θα χρησιμοποιήσουμε. Ανοίγουμε μια τρύπα για να σφηνώσει το αγκίστρι. Τοποθετούμε το πίσω μέρος του και το κολλάμε πολύ καλά . Προσοχή το μολύβι το πιάνουμε με πένσα ή μητοτσίμπιδο γιατί καίει πολύ !!! Μετά δένουμε παράμαλλο με το αγκίστρι της επιλογής μας από τον κρίκο του μολυβιού και το εργαλείο μας είναι έτοιμο, αφού του ζωγραφίσουμε και δυο ωραία μάτια. Στην περίπτωση της ζόγκας, περνάμε παράμαλλο με αγκίστρι όπως φαίνεται στην φωτογραφία και επίσης ζωγραφίζουμε 2 μάτια ή ακόμη καλύτερα κολλάμε μια χάντρα σε όψη και σχήμα ματιού. Τώρα είναι έτοιμα να περάσουμε τη γαρίδα και να ψαρέψουμε.
Πώς ψαρεύουμε με Tenya.
Οι εταιρείες κατασκεύασαν πολύ ελαφρά αλλά ισχυρότατα καλάμια για το συγκεκριμένο ψάρεμα, εφοδιασμένα με πολλούς οδηγούς και συνήθως με γεμάτη μύτη. Ένα τέτοιο καλάμι φορά μηχανισμό spinning ή baitcasting.Με το Tenya ψαρεύουμε πάνω από τον τόπο. Κατεβάζουμε το δόλωμα και μόλις πατώσει το σηκώνουμε λίγο πάνω από τον πυθμένα και το κρατάμε εκεί. Μετά από λίγη ώρα το σηκώνουμε ακόμη ένα – ενάμισι μέτρο και επαναλαμβάνουμε μέχρι το δόλωμα να σηκωθεί 4-5 μέτρα από τον πυθμένα. Στη συνέχεια, το ξανακατεβάζουμε μέχρι να πατώσει και επαναλαμβάνουμε μέχρι να χτυπήσει το καλό ψάρι…
Κείμενο φωτογραφίες: Νίκος Λυμπερόπουλος.
κείμενο – φωτογραφίες Νίκος Λυμπερόπουλος.
Απολύτως απαραίτητο όργανο για καθετή, συρτή βυθού ή jigging.Το βυθόμετρο – Fish Finder όπως μαρτυρά και η λέξη αναγράφει στην οθόνη του το βάθος της θάλασσας στο συγκεκριμένο σημείο που βρισκόμαστε ως βυθόμετρο, ενώ συγχρόνως απεικονίζει τη μορφολογία του βυθού και τα ψαριά που βρίσκονται στην συγκεκριμένη περιοχή.
Tο βυθόμετρο είναι μια συσκευή πομπού και δέκτη που δείχνει το βάθος, το σχήμα, τη μορφή του βυθού, αλλά και τα ψάρια που βρίσκονται κάτω από το σκάφος. Tο ηχοβολιστικό αυτό μηχάνημα εκπέμπει ένα ηχητικό σήμα το οποίο, αφού ανακλαστεί στον βυθό ή σε κάποιο άλλο αντικείμενο, επιστρέφει. Με τη μέτρηση του χρονικού διαστήματος μεταξύ εκπομπής και λήψης του σήματος, υπολογίζεται το βάθος. Σκοπός του είναι να μας δείχνει κάθε στιγμή το βάθος ώστε όταν κάνουμε βαθιά συρτή να προσαρμόζουμε το μήκος του συρματόσχοινου του Dounrigger, ή του μολυβιού στο φύλακα ανάλογα, καθώς και κοπάδια από μικρόψαρα στον βυθό που προϊδεάζουν για μεγαλύτερα ψάρια στην ευρύτερη περιοχή. Ανάλογη είναι και η χρήση του (μορφολογία βυθού, βάθος, ανίχνευση ψαριών) στην καθετή, στο ρίξιμο του παραγαδιού, ή στη διερεύνηση όταν πρόκειται να κάνουμε jigging.
Το βυθόμετρο – Fish Finder
Το βυθόμετρο – Fish Finder (ανιχνευτής ψαριών) ή DepthFinder είναι ίσως το περισσότερο αναγκαίο εργαλείο στον εξοπλισμό του ψαρά. Η επιλογή του κατάλληλου βυθόμετρου, είναι συνάρτηση του τι είδους ψάρεμα κάνουμε. Εάν περιοριζόμαστε σε μικρές παραλιακές βόλτες με την βάρκα μας σε βάθη γύρω στα 30 μέτρα, τότε σίγουρα οποιοδήποτε από τα μικρά μοντέλα μίας ποιοτικής και αξιόπιστης εταιρείας θα κάνει την δουλειά του και με το παραπάνω. Για πελαγίσια συρτή, συρτή βυθού ή καθετή σε μεγάλα βάθη, τότε αναγκαστικά πρέπει να επιλέξουμε ένα μεγαλύτερο μοντέλο με ισχυρότερο sonar, που να μπορεί να διαπερνά το πάχος της μάζας του νερού σε μεγαλύτερα βάθη.
Το sonar του βυθόμετρου.
Το sonar, είναι ο μηχανισμός του βυθόμετρου που δημιουργεί και στέλνει μέσα στο νερό ηχητικά κύματα υψηλής συχνότητας, τα οποία αντανακλούνται στον βυθό ή στα ψάρια που βρίσκονται μέσα στο νερό, και καταγράφονται ως ενδείξεις στην οθόνη του βυθομέτρου. Ουσιαστικά η αρχή λειτουργίας του sonar είναι ίδια με αυτή του γνωστού σε όλους μας ραντάρ. Η ποιότητα των σημάτων που βλέπουμε στην οθόνη μας εξαρτάται από τέσσερις παράγοντες, την ολική ισχύ που εκπέμπει το sonar του βυθομέτρου, την συχνότητα που εκπέμπει, την γωνία εκπομπής καθώς και την ανάλυση της οθόνης που παρουσιάζονται οι πληροφορίες. Η ισχύς εκπομπής εξαρτάται από το βάθος που θέλουμε να ανιχνεύσουμε. Έτσι ένα βυθόμετρο με ονομαστική ισχύ 500W μπορεί να δει με ικανοποιητική ποιότητα σε τριπλάσιο περίπου βάθος από ένα βυθόμετρο με ονομαστική ισχύ 150W. Τα ερασιτεχνικά βυθόμετρα, αυτά δηλαδή που οι τιμές τους είναι σχετικά προσιτές για τον ερασιτέχνη, περιορίζονται συνήθως ως προς την ισχύ εκπομπής στο όριο των 500-600W.
Ησυχνότητα εκπομπής του βυθόμετρου.
Η συχνότητα εκπομπής προσδιορίζει την ποιότητα ή την ευκρίνεια με την οποία μεταφέρονται οι πληροφορίες του ανακλώμενου σήματος του sonar στην οθόνη μας. Η αναλογία είναι ίδια με τα κύματα του ραδιοφώνου. Άλλη ποιότητα ήχου έχουμε στα βραχέα κύματα, τα οποία όμως διαχέονται σε μεγαλύτερες αποστάσεις, και άλλη ποιότητα από τα FM. Συνήθως τα sonar των βυθομέτρων εκπέμπουν σε συχνότητες μεταξύ 50 Khz και 300 Khz. Η χαμηλή συχνότητα των 50 Khz μας δίνει την δυνατότητα να δούμε σε περισσότερο βάθος, αλλά με περιορισμένη ανάλυση. Οι υψηλότερες συχνότητες μας επιτρέπουν να έχουμε μεγαλύτερη ανάλυση της μορφολογίας του βυθού ή των ψαριών, αλλά μας περιορίζουν ως προς το μέγιστο βάθος. Τα ποιοτικά βυθόμετρα εκπέμπουν συνήθως σε διπλή συχνότητα, π.χ. στα 50 Khz και στα 200 Khz, δίνοντάς μας έτσι την δυνατότητα να επιλέξουμε την ποιότητα των πληροφοριών που παρουσιάζονται στην οθόνη μας, ή να βλέπουμε τις πληροφορίες από την εκπομπή και των δύο συχνοτήτων σε μία οθόνη.
Η γωνία εκπομπής του βυθόμετρου.
Η γωνία εκπομπής του αισθητήρα του βυθομέτρου προσδιορίζει ουσιαστικά τον κώνο εκπομπής του σήματος, και επομένως όσο μεγαλύτερη είναι η γωνία εκπομπής τόσο μεγαλύτερη επιφάνεια σαρώνουμε με το βυθόμετρό μας, σε βάρος όμως του βάθους. Τα περισσότερα ερασιτεχνικά βυθόμετρα έχουν γωνία εκπομπής γύρω στις 20 μοίρες, που κρίνεται ικανοποιητική για βάθη μέχρι τα 50 μέτρα. Τα βυθόμετρα δύο συχνοτήτων έχουν συνήθως διαφορετική γωνία εκπομπής για κάθε συχνότητα, π.χ. 20 μοίρες για τα 200 Khz και 12 μοίρες για τα 50 Khz για περισσότερο βάθος, οπότε η ευρύτητα της δέσμης μειώνεται αλλά μεγαλώνει το μήκος της, το αντίθετο συμβαίνει στην προηγούμενη περίπτωση.
Η ποιότητα ανάλυσης της οθόνης του βυθόμετρου.
Η ποιότητα ανάλυσης της οθόνης προσδιορίζεται σε γενικές γραμμές από τον αριθμό των pixels (όπως στον δέκτη τηλεοράσεως ή στην οθόνη του υπολογιστή) που την αποτελούν, καθώς και εάν είναι μονόχρωμη ή έγχρωμη. Όσα περισσότερα pixels διαθέτει η οθόνη τόσο ζωντανεύει η παρουσίαση των πληροφοριών που βλέπουμε, και γίνεται ευκολότερος ο διαχωρισμός των ψαριών από τους κάθε είδους θορύβους που αναπόφευκτα κατακλύζουν την οθόνη μας. Επίσης γίνεται ευκολότερος ο διαχωρισμός της ποιότητας του βυθού καθώς και των ψαριών που κυκλοφορούν πάνω σε αυτόν. Ένα καλό έγχρωμο βυθόμετρο μας δίνει την δυνατότητα να ξεχωρίζουμε με μεγαλύτερη ευκολία τόσο την ποιότητα του βυθού, εάν δηλαδή είναι αμμώδης ή βραχώδης, όσο και το είδος των ψαριών. Μερικοί επαγγελματίες ψαράδες, που χρησιμοποιούν ακριβά και ποιοτικά εργαλεία, ισχυρίζονται ότι από το χρώμα που παρουσιάζει το σήμα ενός ψαριού στην έγχρωμη οθόνη του βυθόμετρού τους μπορούν να καταλάβουν το είδος του ψαριού, κάτι που χρειάζεται εξάσκηση και συνεχή επαφή με το αντικείμενο.
Τι σημαίνει αυτό που βλέπω;
Αν δεν έχετε δει απεικόνιση σε βυθόμετρο – Fish Finder μην φανταστείτε ότι θα δείτε τα ψάρια όπως σε βιντεοσκοπημένο ντοκιμαντέρ, το βυθόμετρο αντιλαμβάνεται ένα μεγάλο ψάρι κάτω από την βάρκα ως ένα τοξοειδές σχήμα, παρά ως ψάρι. Αυτό συμβαίνει λόγω της αρχής λειτουργίας της σάρωσης του sonar, αρκετά δύσκολο να το εξηγήσουμε με λίγες λέξεις. Η αρχή του τόξου συμβολίζει το σημείο που πρωτοείδε το βυθόμετρο το ψάρι κάτω από την βάρκα μας, η μέση του τόξου το σημείο που το ψάρι είναι ακριβώς κάτω από την βάρκα και η άκρη δεξιά το σημείο που έφυγε μέσα από τον κώνο παρατήρησης. Βέβαια, όσο μεγαλύτερο είναι ένα ψάρι τόσο μεγαλύτερο αναλογικά είναι και το τόξο που παρατηρούμε. Στα βυθόμετρα παλαιότερης τεχνολογίας τα ψάρια απεικονίζονται με κουκκίδες κόκκινες ή μαύρες, ή συνδυασμό κόκκινων μαύρων όταν πρόκειται για μεγάλο ψάρι. Τα κοπάδια από μικρόψαρα παρουσιάζονται ως σύννεφα από τελείες. Επίσης το βυθόμετρο δεν βλέπει σε 3 διαστάσεις αλλά συμπιέζει όλες τις πληροφορίες σε μία διάσταση. Έτσι ένα ψάρι που βρίσκεται σε βάθος 20 μέτρων σε απόσταση 10 μέτρων από την δεξιά πλευρά της βάρκας μας θα εμφανισθεί στην οθόνη μας στην ίδια θέση με ένα ψάρι που βρίσκεται στο ίδιο βάθος αλλά στην αριστερή πλευρά της βάρκας μας. Υπάρχουν όμως και κάποια μοντέλα τρισδιάστατα για μικρό σχετικά βάθος.
Σημεία που πρέπει να προσέξετε.
Οι κατασκευάστριες εταιρείες ερασιτεχνικών βυθομέτρων, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, είναι αμερικανικές που απευθύνονται κατά κύριο λόγο στην τεράστια εγχώρια αγορά τους. Το ψάρεμα στις ΗΠΑ σε αντίθεση με άλλα μέρη του κόσμου, παρουσιάζει ορισμένες ιδιαιτερότητες που ίσως να ξαφνιάσουν. Οι περισσότεροι Αμερικανοί ψαράδες εξασκούν το χόμπι τους σε γλυκά νερά όπως οι μεγάλες λίμνες και τα ποτάμια των ΗΠΑ, ή κοντά στις ακτές του ωκεανού. Και στις δύο περιπτώσεις η ιδιομορφία έγκειται στο ότι τα νερά εκεί είναι πολύ ρηχά, σε σύγκριση με αυτά της Ελλάδος. Το βάθος των λιμνών και των ποταμών σπάνια υπερβαίνει τα 30-50 μέτρα, και όσον αφορά τον ωκεανό πρέπει κάποιος να ανοιχτεί πάνω από 20-30 ναυτικά μίλια για να συναντήσει βάθη πάνω από τα 100-150 μέτρα. Επομένως και τα αμερικάνικα ερασιτεχνικά βυθόμετρα είναι συνήθως φτιαγμένα για να ανταποκρίνονται στις επικρατούσες εγχώριες συνθήκες των ρηχών νερών, έχοντας χαμηλή ισχύ sonar γύρω στα 100-300W και υψηλή συχνότητα εκπομπής από 200 – 400ΚΗΖ. Οι προδιαγραφές αυτές είναι υπεραρκετές για ψάρεμα σε γλυκά ή αλμυρά νερά που δεν υπερβαίνουν τα 30-50 μέτρα. Με την διάδοση όμως του πελαγίσιου ψαρέματος το αμερικανικό κοινό άρχισε να ζητάει και συσκευές ικανές να ανταποκριθούν σε μεγαλύτερα βάθη. Έτσι παρουσιάστηκαν συσκευές με αναβαθμισμένη ισχύ sonar μεταξύ 300 και 500W, καθώς και δυνατότητα παρατήρησης σε δύο συχνότητες 50 και 200 Khz. Οι συσκευές του τύπου αυτού ενδείκνυνται περισσότερο για τις ελληνικές θάλασσες, όπου το βάθος κατεβαίνει απότομα στα 50 – 130 μέτρα σε μικρές αποστάσεις από την ακτογραμμή. Οι αμερικάνικες κατασκευάστριες εταιρείες βυθομέτρων δίνουν το μέγιστο ωφέλιμο βάθος παρατήρησης λαμβάνοντας ως αναφορά την λειτουργία της συσκευής σε γλυκά νερά, εκεί δηλαδή που ψαρεύει η πλειοψηφία των Αμερικανών ψαράδων. Για λειτουργία όμως σε θαλασσινό νερό πρέπει να αφαιρέσετε ένα 25% -30% από αυτές τις ενδείξεις, δεδομένου ότι το αλμυρό νερό είναι περισσότερο συμπαγές από το γλυκό κυρίως λόγω της περιεκτικότητάς του σε χλωριούχο νάτριο και επομένως απαιτείται μεγαλύτερη ισχύς για να διαπεραστεί η μάζα του, εκτός εάν υπάρχει η ένδειξη δίπλα από τα χαρακτηριστικά (salt water).
Σε περίπτωση βλάβης να απευθυνθείτε στον αντιπρόσωπο και μόνον του βυθομέτρου σας ώστε να μην οδηγηθείτε σε περιπέτειες, γι αυτό καλό είναι να διαλέξετε κάποια γνωστή μάρκα με επίσημο και αξιόπιστο αντιπρόσωπο.
κείμενο – φωτογραφίες Νίκος Λυμπερόπουλος.
© Copyright - psaremagiaolous.gr
